بازگشت

توصيه هاي غذايي براي روزه داران


اگرچه براي روزه داران واقعي فوايد روزه و آثاري كه بر جسم آنها دارد هدف اصلي نيست ، اما به هرحال در روايات بر اين نكته تاکيد شده است كه گذشته از آثار معنوي، روزه ماه رمضان در سلامت جسمي روزه داران هم مؤثر است. اما نبايد فراموش كرد كه تنها در شرايطي مي توان انتظار داشت كه روزه دار سلامت جسم و روح را به دست آورد كه مطابق اصول صحيحي باشد. مثلاً روزه مي تواند با كاهش وزن بدن، سبب كاهش فشار بر مفاصل استخواني پا، كمر و ساير اندام شود؛ البته در صورتي كه شخص روزه دار در خوردن افطاري و سحري طوري زياده روي نكند كه بعد از پايان ماه رمضان اضافه وزن پيدا كند. رعايت توصيه هاي زير مي تواند به يك روزه داري سالم كمك كند.



توصيه هايي براي افطار



1 – بيشتر انرژي بدن بايد با خوردن سحري تامين شود. پس افطار را سبك بخوريد تا شكم سنگين نشود.



2 – غذاي افطار بايد سبك و پركالري بوده و سريع هضم شود. مثل: خرما ، شله زرد ، مقداري كمي شير و چاي كمرنگ. شما هم حتماً از غذاهاي كم حجم استفاده كنيد تا به معده فشاري وارد نشود.



3 – بهتر است با چاي شيرين و خرما روزه خود را باز كنيد و حتي المقدور از نوشيدن آب زياد بپرهيزيد؛ چون اين كار باعث بي حالي، ضعف و درد معده خواهد شد.



غذاي افطار بايد سبك و پركالري بوده و سريع هضم شود. مثل: خرما ، شله زرد ، مقداري كمي شير و چاي كمرنگ.



4 – موقع افطار مايعات زيادي مصرف نكنيد؛ چرا كه مصرف مايعات در اين زمان، سبب سوء هاضمه مي شود، اگرچه در ساعات بعد از افطار نوشيدن آب زياد مفيد است.



5 – در زمان افطار و سحر از خوردن غذاهاي پرچرب خودداري كنيد.



توصيه هايي براي سحري



1 – فراموش نكنيد كه پرخوري در هنگام سحر نه تنها از احساس گرسنگي در ساعات انتهايي روز جلوگيري نمي كند، بلكه در ساعات ابتدايي بعد از سحر، فشار زيادي را به معده و دستگاه گوارشي فرد وارد مي كند كه سبب بروز علائمي نظير سوء هاضمه، درد و نفخ معده مي شود.



2 – در ماه رمضان سعي كنيد شب ها زود بخوابيد تا بتوانيد سحر به موقع ( تقريباً 5/1 ساعت قبل از اذان صبح ) بيدار شويد. با اين روش از ورود مقدار زيادي غذا و مايعات به معده و تجمع آنها جلوگيري مي كنيد و هضم غذا نيز راحت تر خواهد بود.



3 – بيدار نشدن براي سحري كاملاً اشتباه است و در طولاني مدت سبب ضعف و بي حالي روزه داران خواهد شد.



4 – در سحر از مواد غذايي پروتئين دار ( تخم مرغ ،حبوبات ، لبنيات و گوشت ) استفاده كنيد و به جاي نوشيدن آب زياد، ميوه هاي آب دار بخوريد.



5 – مايعات توصيه شده براي سحري بايد به تدريج نوشيده شوند. يك ليوان آب ميوه و يك ليوان شربت عسل يا قند اثر مفيدي خواهد داشت.



در سحر از مواد غذايي پروتئين دار ( تخم مرغ ،حبوبات ، لبنيات و گوشت ) استفاده كنيد و به جاي نوشيدن آب زياد، ميوه هاي آب دار بخوريد.



6 – رژيم غذايي سحر بهتراست شامل مواد غذايي متنوع باشد. اين نكته براي نوجوانان اهميت بيشتري دارد و بايد از مواد غذايي قندي، پروتئين دار و پر انرژي استفاده كنند.



7 – از مصرف نمك زياد خودداري كنيد، چون نمك زياد سبب دفع مايعات از بدن و احساس تشنگي در ساعات روز خواهد شد. با يك رژيم غذايي معمولي، نمك كافي به بدنتان خواهد رسيد و نيازي به مصرف نمك اضافي نيست.



8 – بعد از خوردن سحري حتي الامكان نخوابيد، چون وضعيت درازكش، سبب برگشت مواد به مري و ترش كردن مي شود و گذشته از آن فرداي آن روز احساس خوبي نخواهيد داشت. اين كار در دراز مدت باعث سوزش سردل و بيماري " رفلكس معده و مري " مي شود. در اين بيماري غذا از معده و مري بر مي گردد و به اصطلاح احساس " ترش کردن" را گويند.



توصيه هايي ديگر براي روزه داران



1 –اول ساعات بعد از سحري و سپس ساعات بعد از افطار به ترتيب براي مطالعه دانش آموزان و دانشجويان وقت مناسبي است.



2 – ورزشكاران در ماه رمضان نسبت به افراد عادي نياز بيشتري به پروتئين ، قند و ويتامين ها دارند. بايد حدود 3 ساعت بعد از افطار ورزش را شروع کرد تا غذاي مصرف شده فرصت هضم پيدا كند. بين خوردن غذا و شروع ورزش بايد فاصله اي باشد كه جريان خون بتواند به راحتي به عضلات بدن برسد.



3 – درماه رمضان تمرينات ورزشي سبك تر باشد، زيرا بدن نمك و آب زيادي در جريان ورزش از دست مي دهد و در ورزش هاي شديد منجر به ضعف شديد بدن مي شود. ورزشكار بايد تا سحر به تدريج مايعات زيادي مصرف كند كه نيازهاي بدنش تامين شود.



4 – خرما ، سوپ، سبزيجات و شير براي افطار ورزشكاران توصيه مي شود.



5 – در صورتي كه فردي بعد از افطار قصد تمرين ورزش سنگين يا مسابقه ورزشي را دارد بهتر است قبل از شروع مسابقه، هنگام افطار از گوشت، زرده تخم مرغ و ماهي استفاده كند. مصرف مايعات فراوان از جمله آب ميوه ها قبل از ورزش هم مناسب است.



6 – ميزان انرژي تامين شده از پروتئين در ورزشكاران بايد حدود 15 درصد و حداكثر 20 درصد باشد؛ چون پروتئين زياد، مناسب نيست و سبب توليد مواد زايد در خون و احساس خستگي در حين ورزش مي شود.

ماهنامه دنياي تغذي