نامه استاد به شاگرد
فرزند عزيزم ، سلام عليكم،
اي نسخه ي اسرار الاهي كه تويي وي آينه ي جمال شاهي كه تويي
بيرون زتو نيست آن چه درعالم هست از خود بطلب هر آن چه خواهي كه تويي
آري :
دواوك فيك و ما تشعر و دواك منك و ما تنظر
( دواي تو در وجود توست و نمي داني و درد تو از خود توست و نمي بيني.)
اگر خداوند عالم لطف بفرمايد و معناي اين شعر مولا عليه السلام را درك كنيم ، اولين قدم براي حل همه مشكلات است ؛ زيرا اگر به دانسته هاي خودمان عمل كنيم – با هر قدمي كه بر داريم – پيش پاي ما روشن مي شود و مي توانيم قدم بعدي را هم برداريم و اگر فهميديم و عمل نكرديم ، مثل آن است كه فانوسي در دست داشته باشيم و حركت نكنيم ؛ دراين صورت ، امكان ندارد به مقصد برسيم ." مَن عَمِل بِما عَلم ورثه الله عِلم مالم يعلم " ( هر كس به آن چه مي داند عمل كند، خداي متعال او را به آن چه نمي داند هم آگاه مي سازد .)
دراين راه ، كلي گويي فايده ندارد؛ همان طور كه اگر هزار سال به خود مي گفتي : بايد ليسانس داشته باشم، بدون سال ها زحمت و مطالعه فايده نداشت. در معنويات هم همين طور است.
دستوري را كه از امروز بايد شروع كني تا بعد از يك ماه آثار معنويش را مشاهده نمايي ، خواب اول شب است. فعلاً قبول كن تا به نتيجه برسي . راهش اين است كه ظهر غذا را سبك بخوري تا پيش از غروب آفتاب گرسنه شوي و بعد از نماز عشا بخوابي و اگر به واسطه خلاف عادت خوابت نبرد، به حالت استراحت در بستر با آرامش بمان تا خوابت ببرد.
مرحوم آقاي دكتر كوثري مي گفت :" الدراز نصف الخواب !" اين جمله شوخي است ؛ ولي حقيقتي را در بردارد. پس از مدتي از لذت سحرخيزي بهره مند خواهي شد.
مرا دراين ظلمات آن كه رهنمايي كرد دعاي نيمه شبي بود و گريه ي سحري
چنين شنيدم كه هر كه شب ها نظر زفيض سحر نبندد ملك زكارش گره گشايد فلك به كينش كمر نبندد
بدون خواب اول شب، نمي توان سحرخيزي داشت.