غربائى كه به مكه مىآمدند چون معمولا براى طواف به مسجدالحرام مى رفتند , مشركين به آنان توصيه مى كردند اگر مى رويد بايستى پنبه در گوشتان محكم فرو كنيد , تا مرديكه در سخنانش جادو است و مى ترسيم كه شما را جادو كند , صدايش به گوش شما نرسد ! و براى اين كار پنبه در اختيار آنان قرار مى دادند .



اتفاقا يكى از رؤساى مدينه به مكه آمده بود , و يكى از همين مكيها اين توصيه را به او كرد . خودش چنين نقل مى كند , كه چنان گوشهايم را پر از پنبه كردم كه اگر دهل هم در گوشم مى زدند ديگر نمى شنيدم .



به مسجدالحرام آمدم و شروع كردم به طواف كردن . ديدم در آنجا مردى مشغول عبادت است كه قيافه و چهره اش مرا جذب كرد . متوجه شدم كه لبانش حركت مى كند ولى من صداى او را نمى فهمم احساس كردم اين همان شخص است .



ناگهان به اين فكر افتادم كه اين چه حرفى است كه اينها گفتند و من چرا بايد از آنان بپذيرم بهتر اينست كه من پنبه ها را در آورم و ببينم اين مرد چه مى گويد : اگر حرف حسابى مى زند بپذيرم و گرنه زير بار او نروم .



پنبه ها را درآوردم و به نزد او رفتم و به حرفهاى او گوش دادم , او آهسته آهسته آيات قرآن را مى خواند و من گوش مى كردم , چنان دلم را نرم كرد , كه سر از پا نشناخته عاشق و شيفته او شدم .



اين مرد از مؤمنين پايدار در تاريخ اسلام مى شود و جزء افرادى است كه زمينه مهاجرت رسول الله را به مدينه فراهم مى سازد و اصولا نطفه اسلام مدينه و مهاجرت پيامبر در همين جلسه بسته شد ( 1 )



اين اثر همان دلربائى و باصطلاح هنر و زيبائى قرآن است .