صراحت و قاطعيت قرآن



نمونه ايي از صراحت قرآن



اعجاز قرآن از نظر علوم روز



اعجاز قرآن از نظر پيشگويي هاي صريح



اعجاز قرآن از نظر هماهنگي آيات







صراحت و قاطعيت قرآن



همه از صراحت لهجه يك گوينده لذت مي برند زيرا حقايق را بدون هر گونه تحريف و پيرايه بيان مي كند. صراحت لهجه غالباً از يكنوع شهامت آميخته با ايمان حكايت مي كند كه گوينده در سايه آن حقايق را آنچنان كه هست تشريح مي نمايد.



يكي از امتيازات بزرگ قرآن، همين صراحت و قاطيعت است كه به شكلهاي مختلف در لابلاي آن خودنمائي مي كند.



نمونه ايي از صراحت قرآن



قرآن گاهي براي مجسم ساختن ضعف و ناتواني بتها با آنهمه شكوه و جلال قلابي كه داشتند مي گويد:



« تمام خدايان شما اگر اجتماع كنند حتي از آفريدن يك مگس عاجزند و اگر مگس چيزي از آنها بربايد قدرت بازگرفتن آن را ندارند.» حج، 73



البته شايد، اين نمونه در نظر بعضي ساده جلوه كند، اما اگر عظمت و شكوه خاصي را كه بتها به عنوان خدايان مقدس در افكار عمومي آن محيط داشتند، در نظر مجسم كنيم، خواهيم دانست كه اين صراحت چقدر ارزنده بوده است.



اعجاز قرآن از نظر علوم روز



1. جاذبه ي زمين



قرآن، هزار و اندي سال قبل از نيوتن از جاذبه ي زمين خبرداده است:



« زمين را جذب كننده آفريديم.» مرسلات/ 25



در دهها تفسير كه پيش از ولادت نيوتن نوشته شده، تصريح گرديده، كه (كِفات) به معناي جذب كردن است.



2. حركت انتقالي زمين [ گردش زمين به دور خورشيد]



قرآن در حدود هزار سال پيش از گاليله كه با نظر خود زمين را از مركزيت جهان هستي در آورد به صراحت گفته است: « به كوهها نگاه مي كني، خيال مي كني كه در يك جا ايستاده اند، د رحاليكه مانند ابرها درحركتند.» نمل/ 88



قرآن كريم در اين مورد اشارات فراواني دارد و از زمين با تعبيراتي مثلِ گهواره (طه / 53) و شتر راهوار ( ملك/15) ياد كرده است.



3. انبساط عالم



قرآن، 13 قرن پيش از ولادت 0لومتر)، از انبساط عالم خبر داده است: « آسمان را به قدرت خود آفريديم و هر لحظه، آن را گسترش مي دهيم.» ( ذاريات/ 47)



4. ستونهاي نامرئي ( جوّ كره ي زمين)



قرآن در مورد اين ستونها مي فرمايد: « خداوند آسمان را بدون ستوني كه آن را ببينيد، برافراشت.» رعد/ 2 - لقمان / 10



هنگامي كه از امام رضا « عليه السلام» پرسيدند: مگر آسمان ستون دارد؟ فرمود: بله، در آنجا ستونهايي است كه شما نمي بينيد. شيخ طوسي هزار سال پيش در تفسير خود فرموده است:



قرآن نگفته ( بدون ستون)، بلكه فرموده است: (بدون ستون مرئي)



تفسير تبيان؛ ج 6، ص 213



5. حركت ستارگان



زماني كه دانشمندان به پيروي از هيئت بطلميوس، همه ي ستاره ها و سياره ها را ثابت مي دانستند، قرآن، با تعبير « حركت در مداري شناور» از آنها ياد كرده است. انبياء/33



6. حركت خورشيد



درعصري كه همه، خورشيد را ثابت مي دانستند، قرآن فرموده است:



« خورشيد به سوي آرامگاه خودش د رحركت است.» يس / 38



7. زوجيت گياهان



« (لينه) گياه شناسِ سوئدي، در اواسط قرن18 ميلادي كشف كرد كه در گياهان نيز جنس نر و ماده وجود دارد، اما اين موضوع، محافل كليسا را خشمگين ساخت و كتابهاي او را به عنوان كتب ضلال معرفي كردند.» دانستيهاي جهان علم ص 241 .



اما قرآن، در بيش از ده آيه از زوجيت گياهان بحث كرده است. مثلاً : شعرا/ 7 – لقمان/10 « و از آسمان آبي فرو فرستاديم و به وسيله ي آن جفتهايي از گياهان گوناگون رويانديم.»



8. تسخير فضا



قرآن كريم، 14 قرن پيش از آنكه ( يوري گاگارين) هوس سفر فضايي را در سر بپروراند، از سفر فضايي بحث كرده و نويد موفقيت داده است.



9. موجودات زنده در جهان بالا



بشر امروز در كُرّاتِ ديگر به جستجوي موجود زنده مي پردازد و تاكنون اطلاعات قانع كننده ايي بدست نياورده است، در صورتي كه قرآن 15 قرن قبل، به صراحت از وجود موجودات زنده در آنجا، خبر داده است: « از نشانه هاي قدرت خدا، آفرينش آسمان و زمين و پراكندن جنبده در آن دو مي باشد.» شوري 29



10. همبستگي آسمان و زمين



ساختمان آفرينش از (گاز) تشكيل شده و سپس به (سديم) تقسيم گرديد و يكي از نتايج اين تقسيم منظومه شمسي ما مي باشد.



يكي از بهترين دلائلي كه مي رساند اين كرات همبستگي داشته اند، اين است كه در خورشيد بيش از 67 عنصر وجود دارد كه عين آن عناصر در زمين نيز ديده مي شود.



همچنين، عناصر سنگهاي آسماني كه از آسمان داخل زمين مي شوند، همان عناصري است كه ساختمان زمين را در بر گرفته است.



خداوند اين همبستگي را در قرآن كريم بيان فرموده است:



« آسمان و زمين قبلاً به هم متصل بودند و ما آنها را از همديگر جدا كرديم.» انبياء / 30



11. توده هاي گاز



دكتر ونول لاتيمار، آسمان شناس معروف مي گويد:



« زمين و ستارگانِ ديگر، از توده هاي ابري، تكوين يافته اند و اين ابر از ذرات سختي پديد آمده كه حجمش 10 هزار برابر از حجم كره ي زمين بزرگتر بود.»



قرآن اين حقيقت را به اين صورت بيان فرموده است:



«خداوند اراده كرد خلق كند آسمان را، حال آن كه آسمان، توده ي گاز و دود بود.» فصلت / 11



12. برخورد الكتريسيته



(فرانكلين) ثابت كرد كه ابرها داراي بار الكتريسيته هستند و همان طوري كه منفي و مثبت همديگر را جذب مي كنند، منفي با منفي و مثبت با مثبت، همديگر را دفع مي كنند و اين دفع كردن باعث مي شود ابرها از هم دور شوند، لكن خداوند، بوسيله ي بادها، ابرها را به هم نزديك مي سازد تا منفي و مثبت همديگر را جذب كرده و تولد باران نمايند.



اين مطلب در قرآن كريم بيان شده است:



« آيا نمي بيني خداوند، ابرها را به آساني حركت مي دهد، بعد آنها را به هم تركيب مي نمايد، سپس بر روي هم انباشته مي كند، آنگاه باران را از لابلاي آنها خارج مي سازد.»



نور/ 43



13. نبودن اكسيژن در بالاي جو



از جمله روشهاي تربيتي قرآن اين است كه، با بيان « مثل » زمينه را براي تعليم اصول عقايد، آماده مي كند.



امروز ثابت شده كه هر اندازه انسان به سمت آسمان برود، هوا رقيق تر شده و در اثر نبودن اكسيژن، تنفس مشكل مي گردد.



قرآن اين مطلب را در قالب مثال بيان فرموده است:



« پس خداوند، كسي را كه مي خواهد هدايت نمايد، سينه ي او را براي پذيرفتن اسلام باز مي كند و كسي را كه گمراه مي نمايد، سينه ي او را تنگ مي كند و در فشارقرار مي دهد، مانند كسي كه به آسمان مي رود. » انعام 125



15.كروي بودن زمين



در قرآن آياتي وجود دارد كه تنها با مسئله ي كروي بودن زمين تطبيق مي كند، از جمله: « به آن جمعيت كه تضعيف شده بودند، مشرقها و مغربهاي پر بركت زمين را ، ارث داديم.» اعراف / 137



اين تعبير تنها با كروي بودن زمين مي سازد، زيرا اگر فرض بگيريم كه زمين مسطح است، در اين صورت يك مشرق و يك مغرب بيشتر نخواهد داشت ؛ اما اگر زمين را كروي فرض نمائيم، هر نقطه ايي از زمين براي نقاط شرقي آن، (غرب) خواهد بود و براي نقاط غربي آن، (شرق) خواهد بود.



اعجاز قرآن از نظر پيشگوئيهاي صريح



قرآن در موارد متعدد، خبرهايي را از آينده بيان كرده كه به چند نمونه اشاره مي كنيم:



1. شكست روميان و پيروزي مجدد آنها



« روميها، در نزديكترين سرزمين [به جزيرة العرب] مغلوب شدند، ولي بزودي پيروز خواهند شد، چند سال بيشتر طول نمي كشد... در آن روز مؤمنان از نصرت الهي [و پيروزي كه نصيب خودشان نيز خواهد شد] خوشحال مي شوند... وعده ي الهي هيچگاه تخلف نمي پذيرد.» روم/ 6 تا1



در اين آيات چند موضوع پيشگويي شده است:



الف) خبر از پيروزي قطعي روميان (وهم من بعد غلبهم سيغلبون)



ب) خبر از پيروزي مسلمانان بر كفار، در همان زمان (و يومئذ يفرح المؤمنون بنصر الله)



ج) اين حادثه ضمن چند سال آينده بوقوع خواهد پيوست (في بضع سنين)



هنوز نُه سال نگذشته بود كه اين حوادث اتفاق افتاد، روميان در نبرد ديگري بر ايرانيان پيروز شدند و همزمان با آن، در روز جنگ بدر پيروزي مسلمانان بر دشمنان آشكار گرديد.



2. پيش بيني فتح مكه و پيروزي ديگر همزمان با آن



« ... قطعاً داخل مسجد الحرام، در حالِ امنيت و آرامش خواهيد شد... و غير از آن پيروزي نزديك [ديگري] نصيب شما خواهد گرديد.» فتح / 27



لازم به ذكر است، منظور از « پيروزي نزديك»، فتح قلعه هاي خيبر است.



3. پيش بيني پيروزي در جنگ با وجود مشكلاتِ فراوان



« به خاطر بياوريد زماني را كه خداوند به شما وعده مي داد كه بر يكي از دو طايفه پيروز خواهيد شد و شما دوست مي داشتيد طايفه ي غير مسلح براي شما باشد...» انفال – 8



نكته: آيا اين پيروزي قابل پيش بيني بود؟



با توجه به وضع ظاهري، اين موضوع قابل پيش بيني نبود، زيرا:



الف) مسلمانان به قصد جنگ حركت نكرده بودند و تجهيزات كافي نداشتند.



ب) تعداد سربازان دشمن را 950 نفر با 100 اسب و 700 شتر نوشته اند، در حالي كه سربازان اسلام 313 نفر بودند با 2 اسب و 70 شتر.



4. اين مرد هرگز مسلمان نخواهد شد!



« نابود باد دستهاي ابولهب و خود او، هرگز مال او، او را نجات نخواهد داد، به زودي در آتشي سوزان وارد خواهد شد.» لهب / آيات 3-1



قرآن بيان مي كند كه (ابولهب) هرگز ايمان نخواهد آورد، زيرا مي فرمايد: ( او به زودي در آتش داخل مي شود ) و اين معني گواه بر عدم ايمان او در آينده است و همچنين همه مورخان نوشتند سرانجام چنين شد و پيش از آنكه ايمان بياورد، از دنيا رفت.



اعجاز قرآن از نظر هماهنگي آيات



كتابي كه در طول 23 سال، در شرايط و حالات گوناگون و متفاوت شكل گرفته، كتابي كه يك زمان [همچون زمان پيامبر در مكه] زبان يك ملت اقليت محروم و تحت فشار بوده، و زمان ديگري [همچون زمان پيامبر د رمدينه] نماينده افكار يك اكثريت پيروز محسوب مي شده، كتابي كه آورنده آن مردي درس نخوانده بوده كه در يك محيط عقب افتاده و تاريك پرورش يافت، و از همه بالاتر كتابي كه درباره موضوعات كاملاً متنوع سخن مي گويد، و مانند كتابهاي معمولي كه تنها يك بحث اجتماعي يا سياسي، يا فلسفي و ... را تعقيب مي كنند، نيست؛ بلكه گاهي در مورد توحيد و صفات خدا، و گاهي درباره ي امتهاي پيشين و ... بحث مي كند.



به گفته ي دكتر گوستاو لوبون، « قرآن كتاب آسماني مسلمانان منحصر به تعاليم و دستورهاي مذهبي تنها نيست، بلكه دستورهاي اجتماعي وسياسي مسلمانان نيز در آن درج است.»



چنين كتابي با اين مشخصات، عادتاً ممكن نيست، خالي از تضاد و تناقض باشد.



خود قرآن نيز به اين حقيقت اشاره مي نمايد:



« آيا در قرآن نمي انديشند، اگر از ناحيه ي غير خدا بود، اختلافات فراواني در آن مي يافتيد.» نساء/ 82