امام صادق (ع) فرمود: امام باقر(ع) خوش صوت ترين قاريان قرآن بود. وقتي شب بر مي خواست و به قرآئت قرآن مشغول مي گرديد، صوت خود را بلند مي كرد.در آن هنگام كه سقاها براي آوردن آب از كنار او مي گذشتند و همچنين عابريني كه از آنجا عبور مي كرد بخاطر صوت خوش آن حضرت مي ايستادند و به قرائت قرآن او گوش فرا مي دادند(1)