اول - تقوى و ترس از خدا در خلوت و آشكار

دوم - احسان به والدين

سوم - يك روز روزه مستحبى گرفتن

چهارم - كوتاه كردن آرزو

پنجم - فراموش نكردن مرگ

ششم - شرم كردن از خدا چنانچه لازم است

هفتم - صله رحم كردن

هشتم - خوش خلقى

نهم - انصاف كردن با مردم

دهم - رحم كردن بر يتيمان

يازدهم - يارى كردن به ناتوانان و ضعيفان

دوازدهم - تواضع و فروتنى به خدا كه او را خلق كرده

سيزدهم - بر طرف كردن مشكلات از سر راه مسلمانان

چهاردهم - خوش گفتارى با مردم

پانزدهم - حاجت برادر مسلمان خود را بر آورده كردن

شانزدهم - خرج يتيمى را كفالت كردن تا آن وقت كه بى نياز شود.

هفدهم - يك ساعت در نزد عالم ربانى نشستن

هجدهم - زيارت كردن حضرت رضا عليه السلام

نوزدهم - لا اله الا اللّه گفتن با اخلاص

بيستم - نماز خواندن به جنازه مومن

بيست و يكم - حيا كردن از نافرمانى نمودن به خدا اگر چه در خلوت باشد

بيست و دوم - راضى شدن به آن روزى كه خدا داده اگر چه كمتر باشد