بازگشت

مسائلى چند






1 ـ زنان اگر پيش از غروب آفتاب ـ ولو يك لحظه ـ خون حيض يا نفاس ببينند، با ديدن خون روزه را افطار مى كنند.



2 ـ زنان و مردان پير در صورتى كه نتوانند روزه بگيرند، يا براى آنان خيلى سخت باشد، روزه را مى خورند، و به جاى هر روزه ده سير گندم كه نزديك (سه ربع كيلو) است فديه به فقير مى دهند.



3 ـ افرادى كه مرض عطش دارند، بطورى كه نمى توانند از آب خوردن خوددارى كنند، به جاى هر روزى ده سير گندم به فقير شرعى فديه مى دهند، و اگر در بين سال بيماريش خوب شد قضاى روزه هائى را كه خورده است بجا مى آورد.



4 ـ زنى كه آبستن است و زايمانش نزديك شده است، در صورتى كه براى خودش يا بچّه اش از روزه گرفتن بترسد، روزه اش را مى خورد، و به جاى هر روزى يك چارك گندم به فقير مى دهد، و تا پيش از ماه رمضان آينده اگر عذرش برطرف شد روزه هائى را كه خورده است قضاى آن را بجا مى آورد.



5 ـ زن بچّه شير دهى كه شيرش كم است، در صورتى كه براى سلامتى خودش بترسد، يا براى سلامتى فرزندش ترس داشته باشد، افطار مى كند، و به جاى هر روزى يك مد گندم فديه مى دهد، و بعد از تمام شدن ماه مبارك رمضان هر وقت كه عذرش برطرف شد در آن سال هرچند روز را كه خورده است قضا بجا مى آورد.



6 ـ اگر انسان در سفر در اثر نداشتن مسئله، روزه بگيرد، روزه اش صحيح است، و گرفتن قضاى آن بعد از ماه رمضان، لازم نمى باشد.