براى روزه دار چند عمل كراهت دارد:



1 ـ شوخى كردن با همسر و بوسيدن و دست ماليدن به بدن او، براى كسى كه با اين اعمال هوسش تحريك خواهد شد، البتّه در جائى كه قصد ريختن منى نداشته باشد، و با اين اعمال نيز معمولا منى از او خارج نمى شود.



2 ـ سرمه كشيدن با سرمه هائى كه مشك در آن وجود دارد، يا با چيزهائى كه مى ترسد وارد حلق گردد.



3 ـ خارج ساختن خون از بدن، به وسيله حجامت يا سرنگ بطورى كه موجب ضعف گردد.



4 ـ حمّام رفتن اگر موجب ضعف شود.



5 ـ سعوط نمودن با انفيّه هائى كه وارد بينى مى كنند.



6 ـ بوئيدن گلهاى خوشبو، بخصوص نرگس، ولى عطر زدن براى روزه دار مستحب است، زيرا طبق حديث عطر تحفه روزه داران است.



7 ـ تر نمودن لباس و گذاشتن آن روى بدن.



8 ـ چشيدن غذا هرچند هم كه به حلق نرسد.



9 ـ نشستن زن در آب.



10 ـ كشيدن دندان مخصوصا اگر خونريزى داشته باشد.