بازگشت

آداب دعا كردن




1. حضور قلب .

2. خضوع و فروتنى .

3. اميدوارى .

4. شناخت خدا و اعتقاد به قدرت او و علم به نياز.

5. اميدوارى به خدا و قطع اميد از ديگران .

6. پرهيز از گناه به ويژه ستم مالى و آبرويى به مردم .

7. گريستن . روايت شده است :بين بهشت و جهنم ، گردنه اى است كه كسى از آن عبور نمى كند، مگر كسانى كه از ترس خدا، خيلى گريه كرده باشند.

8. سپاس و ستايش خداوند.

9. ذكر نامهاى خدا كه مناسب دعايش مى باشد و نيز گفتن نعمتهاى خداوند و شكر آن ، بيان گناهان و آمرزش خواستن براى آنها.

10. درنگ و عجله نكردن و اصرار و پافشارى در دعا. زيرا خداوند درخواست كننده لجوج را دوست دارد و حداقل پافشارى اين است كه دعاى خود را سه بار تكرار كرده و خواسته خود را سه بار بگويد.

11. پنهان دعا كردن . زيرا هم فرمان خداوند را كه مى فرمايد: در پنهان دعا كنيد اجابت كرده و هم از آفت ريا دور مى ماند. روايت شده است : دعاى پنهانى ، برابر با هفتاد دعاى آشكار است .

12. شريك ساختن ديگران در دعا.

13. با ديگران دعا كردن . دعا در جمع نيز باعث اجابت است . بهترين جمعيت براى دعا، چهل نفر است . چهار نفر هم مى توانند هر كدام ده بار دعا كنند و اگر نتوانست در جمع دعا كند، خود نيز مى تواند چهل بار دعا كند.

14. تضرع در دعا به همراه قلب خاضع و بدن متواضع و چاپلوسى . خداوند به حضرت موسى عليه السلام وحى كرد: موسى ! هنگامى كه مرا مى خوانى ترسان باش ، صورت خود را خاك آلوده كن و با اعضاى مهم بدنت ، برايم سجده كن ... قلبت را با ترس از من بميران . زنده دل و كهنه لباس باش ...

15. صلوات فرستادن بر محمد صلى الله عليه و آله و آل او عليه السلام در اول و آخر دعا باعث اجابت دعا است .

16. پاكدلى و روى آوردن با تمام وجود به خداوند.

17. دعاكردن قبل از بلا.

18. شريك نمودن ديگران در دعا و قبل از خود، آنان را دعا كردن .

19. بلند كردن كف دستها هنگام دعا.

20. در دست داشتن انگشترى عقيق يا فيروزه . از امام صادق عليه السلام روايت شده : هيچ كف دستى به سوى خداى متعال بلند نشده است كه نزد او محبوبتر باشد از كفى كه انگشتر عقيق در آن است .

21. صدقه دادن قبل از گناه ، باعث اجابت دعا مى گردد.

22. انتخاب اوقات مخصوصى براى دعا، مثل شب و روز جمعه ، بين ظهر و عصر روز چهارشنبه براى نفرين كردن كفار، وقت نماز عشاء، يك ششم اول از نيمه دوم شب ، آخر شب تا طلوع فجر، بين طلوعين ، سه شب قدر در ماه رمضان كه برترين آن شب بيست و سوم است ، شبهاى احياء كه عبارتند از: شب اول رجب ، نيمه شعبان ، عيد فطر و قربان و روز عرفه ، فطر و قربان ، هنگام وزيدن بادها، باريدن باران ، از بين رفتن سايه ها و ريختن اولين قطره خون مقتول مؤ من ، هنگام اذان ظهر و از طلوع فجر تا طلوع خورشيد، بعد از نمازهاى واجب ، وتر، فجر و نماز ظهر و مغرب .

23. مكانهاى خاص نيز به اجابت دعا كمك مى كنند. مانند: راءس الحسين و مكانى كه زير گنبد آن قرار دارد.

24. حالات عالى مانند رقت قلب .

25. طهارت ، نماز و روزه .(2)

پاورقي



2- ترجمه المراقبات ، ص 257-230.