1. سزاوار است كه انسان در هنگام آشاميدن آب ، امام حسين عليه السلام و اهل بيت او را ياد و قاتلان آن حضرت را لعنت كند. در حديثى از امام صادق عليه السلام آمده است : هر كس اين كار را انجام دهد، خداوند صدهزار حسنه براى او بنويسد و صدهزار گناه را از او پاك كند و صدهزار درجه براى او مقرر كند و چنان باشد كه صد هزار بنده آزاد كرده باشد و حق تعالى در قيامت او را خوشحال و با اطمينان خاطر محشور گرداند.

2. امام صادق عليه السلام فرمودند: گاهى مى شود كه انسان آب مى نوشد و خداوند او را به وسيله همان آب خوردن به بهشت مى برد؛ به اين كه آب بخورد و در حالى كه هنوز سير نشده و تشنه مى باشد آب را از لب بردارد و حمد خدا بگويد. سپس آب را بياشامد و در صورتى كه هنوز سير نشده از لب باز گيرد و دوباره حمد خدا بگويد و باز آب را بخورد. پس ، حق تعالى به سبب اين كار بهشت را بر او واجب مى كند.

3. مستحب است كه پيش از نوشيدن آب بسم اللّه بگويد و دمى بخورد و الحمدلله بگويد. پس ، باز بسم اللّه بگويد و بخورد و بعد از خوردن الحمدلله بگويد. در روايت است كه هر كس اين عمل را انجام دهد، مادامى كه آب در شكم اوست ، تسبيح خدا مى گويد و ثوابش براى او مى باشد.

4. سزاوار است كه اگر انسان خواست در شب آب بياشامد، سه مرتبه بگويد: عليك السلام من ماء زمزم و ماء الفرات .

5. سزاوار است كه بسيار آب نخورد.

6. سزاوار است كه آب را به سه نفس بخورد.

7. مستحب است كه در شب نشسته و در روز ايستاده آب بياشامد.

8. سزاوار است كه با دهان به آب ندمد (فوت نكند).

9. سزاوار است كه آب را با دست راست بياشامد.

10. خوب است كه آب را بمكد و كم كم بخورد و دهان را پر از آب نكند.(735)