بازگشت

آداب ذبح حيوان




1. مستحب است كه موقع سر بريدن گوسفند، دو دست و يك پايش را ببندند و پاى ديگرش را باز بگذارند.

2. مستحب است كه موقع سر بريدن گاو، چهار دست و پايش را ببندند و دم آن را باز بگذارند.

3. مستحب است كه موقع كشتن شتر، دو دستش را از پايين تا زانو يا تا زير بغل به يكديگر ببندند و پاهايش را باز بگذارند.

4. مستحب است كه مرغ را پس از سر بريدن رها كنند تا پر و بال بزند.

5. مستحب است كسى كه حيوان را مى كشد رو به قبله باشد.

6. مستحب است كه پيش از كشتن حيوان جلويش آب بگذارند.

7. مستحب است كه كارى كنند تا حيوان كم تر اذيت شود؛ مثلا كارد را خوب تيز كنند و با عجله سر حيوان را ببرند.(741)

8. مستحب است كه بعد از كشيدن كارد و ذبح گوسفند، پشم گوسفند و موى بز را با دست خود بگيرد تا بدن حيوان سرد بشود.(742)

9. مستحب است كه شتر را ايستاده بكشند. (743)

10. مستحب است كه كارد را وقتى تيز كردند تا وقت ذبح ، آن را به حيوان نشان ندهند و آن را از حيوان پنهان كنند.(744)

11. مكروه است كه كارد را پشت حلقوم فرو كنند و به طرف جلو بياورند كه حلقوم از پشت بريده شود.

12. مكروه است در جايى كه حيوان را مى كشند، حيوانى ديگر آن را ببيند.

13. ذبح كردن حيوان در شب يا پيش از ظهر روز جمعه كراهت دارد، ولى در صورت احتياج عيبى ندارد.

14. كشتن چهار پايى كه خود انسان آن را پرورش داده است ، مكروه است .

15. مكروه است كه قبل از سرد شدن بدن حيوان ، پوستش را بكنند. (745)

16. مكروه است كه كارد را پشت و رو در دست گرفته و آن را به زير حلقوم حيوان فرو كرده و از داخل ، چهار رگ حيوان را قطع كنند. (746)


پاورقي



741- توضيح المسائل ، م 2599.

742- ترجمه تحريرالوسيله ، ج 3، م 20، ص 413.

743- همان .

744- همان .

745- ترجمه تحريرالوسيله ، ج 3، م 20، ص 414.

746- همان .