و شيخ برقى بسند معتبر از حضرت امام محمّد باقر عليه السلام روايت كرده كه فرمود: از براى شب شيطانى است كه او را رها مى گويند، پس هرگاه بنده اى از خواب بيدار شود و اراده كند برخاستن براى نماز شب را آن شيطان باو گويد حالا وقت برخاستن تو نيست ، پس دفعه ديگر كه بيدار شود و خواهد برخيزد آن شيطان گويد كه وقت برخاستن نشده يعنى زود است پس ‍ پيوسته او را از برخاستن زايل كند و حبس كند او را تا فجر طلوع كند و چون فجر طالع شد بول كند در گوش او آن وقت بگذرد از او در حاليكه دُم خود را مى جنباند از ناز و به خود مى بالد.

و ابن ابى جمهور از رسول خدا صلى الله عليه و آله نقل كرده كه آن حضرت روزى باصحاب خود فرمود كه احدى از شما هر گاه خوابيد شيطان گره ميزند بر پسِ سر او سه گره بزند مكان هر گرهى عَلَيْكَ لَيْلٌ طَويلٌ فَارْقُدْ يعنى شب دراز است بخواب ، پس هر گاه بيدار شد و ذكر خدا كرد يك گره گشوده شود و اگر وضو گرفت يك گره ديگر گشوده گردد و اگر نماز خواند يك گره ديگر گشوده گردد پس داخل صبح شود به حال نشاط پاكيزه نفس والاّ صبح كند خبيث النّفس كسلان ، و اين روايت در كتب اهل سنّت نيز مذكور است .

و قطب راوندى روايت كرده از اميرالمؤمنين عليه السلام كه فرمود: طمع نكن در سه چيز با سه چيز: طمع مكن در بيدارى شب با پر خوردن ، و در نور صورت با خوابيدن در جميع شب ، و در امان از دنيا با صحبت فسّاق .