ربيع بن خُثيم يكى از زهاد ثمانيه است كه قبرش در خراسان است (خواجه ربيع مشهور) از او حكايت شده است كه شب تا صبح در يك ركعت بيدار بود. وقتى كه صبح مى شد، ناله و آه مى نمود و مى گفت اخلاص داران پيشى گرفتند و ما در راه باز مانديم .

از رساله قشيرى نقل شده است :

وقتى كه خواجه ربيع وفات كرد، يكى از همسايگانش دختركى داشت به پدرش گفت :

آن ستونى كه هر شب در خانه همسايه بود چه شد؟ پدر گفت : فرزند، آن ستون نبود، بلكه همسايه صالح ما ربيع بود كه از اوّل شب تا به صبح بر قدمهاى خود ايستاده بود. آرى ، چنان بر قيام شب مداومت مى نمود كه دخترك همسايه خيال كرده بود ستون است .(148)