بازگشت

دعاهاي بعد از هر نماز


سيّد
بن طاوس روايت كرده از حضرت امام جعفر صادق و امام موسى كاظم
عَليهِماالسَّلام كه فرمودند مى گوئى در ماه رَمَضان از اوّل تا به آخر آن
بعد از هر فريضه :
















 


 



بِسمِ اللهِ الرَّحمَنٍ
الرَّحِيمِ


 






اَللّهُمَّ ارْزُقْنى حَجَّ بَيْتِكَ الْحَرامِ فى







خدايا روزيم گردان حج خانه كعبه را در






عامى هذا وَفى كُلِّ عامٍ ما اَبْقَيْتَنى فى يُسْرٍ مِنْكَ وَعافِيَةٍ وَسَعَةِ






اين سال و در هر سال تا زنده هستم در آسايش و تندرستى از جانب تو و وسعت





رِزْقٍ وَلا تُخْلِنى مِنْ تِلْكَ الْمواقِفِ الْكَريمَةِ وَالْمَشاهِدِ الشَّريفَةِ







روزى و دورم مكن از اين اماكن گرامى و مشاهد شريفه





وَزِيارَةِ قَبْرِ نَبِيِّكَ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَ الِهِ وَفى جَميعِ حَوائِجِ الدُّنْيا







و زيارت قبر پيامبرت كه درود تو بر او و آلش باد در همه حاجتهاى دنيا





وَالا خِرَةِ فَكُنْ لى اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ فيما تَقْضى وَتُقَدِّرُ مِنَ الاَمْرِ







و آخرتم پشتيبان من باش خدايا از تو خواهم در آنچه بنا هست درباره اش حكم فرمائى و مقدر كنى در آن فرمان





الْمَحْتُومِ فى لَيْلَةِ الْقَدْرِ مِنَ الْقَضاَّءِ الَّذى لا يُرَدُّ وَلا يُبَدَّلُ اَنْ







حتمى و مسلم در شب قدر از آن تقديرى كه برگشت ندارد و تغيير نپذيرد كه






تَكْتُبَنى مِنْ حُجّاجِ بَيْتِكَ الْحَرامِ الْمَبْرُورِ حَجُّهُمُ الْمَشْكُورِ سَعْيُهُمُ






مرا از حاجيان خانه محترم كعبه ات ثبت فرمايى آن حاجيانى كه حجشان درست و سعيشان مورد تقدير و سپاس است






الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمُ الْمُكَفَّرِ عَنْهُمْ سَيِّئاتُهُمْ وَاجْعَلْ فيما تَقْضى وَتُقَدِّرُ






و گناهانشان آمرزيده و كارهاى بدشان بخشيده شده است و قرار ده در همان قضا و تقديراتت





اَنْ تُطيلَ عُمْرى وَتُوَسِّعَ عَلَىَّ رِزْقى وَتُؤ دِّى عَنّى اَمانَتى وَدَيْنى







كه عمر مرا طولانى گردانى و روزيم را فراخ كنى و امانت و قرضم را اداء فرمائى ،




آمينَ رَبَّ الْعالَمينَ






اجابت فرما اى پروردگار جهانيان






دعا عقب نمازهاى فريضه

و مى خوانى عقب نمازهاى فريضه :




 













 


 



بِسمِ اللهِ الرَّحمَنٍ
الرَّحِيمِ


 




يا عَلِىُّ يا عَظيمُ يا غَفُورُ يا رَحيمُ  




اى والا اى بزرگ اى آمرزنده اى مهربان






اَنْتَ الرَّبُّ الْعَظيمُ الَّذى لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَى ءٌ






اى والا اى بزرگ اى آمرزنده اى مهربان تويى پروردگار بزرگى كه نيست مانند او چيزى





وَهُوَ السَّميعُ الْبَصيرُ وَهذا شَهْرٌ عَظَّمْتَهُ وَكَرَّمْتَهُ وَشَرَّفْتَهُ وَفَضَّلْتَهُ





و او شنوا و بينا است و اين ماهى است كه آنرا بزرگ و گرامى داشته و او را شرافت و برترى داده اى




عَلَى الشُّهُورِ وَهُوَ الشَّهْرُ الَّذى فَرَضْتَ صِيامَهُ عَلَىَّ وَهُوَ شَهْرُ





بر ماههاى ديگر و اين ماهى است كه روزه آن را بر من واجب كرده و اين ماه




رَمَضانَ الَّذى اَنْزَلْتَ فيهِ الْقُرْآنَ هُدىً لِلنّاسِ وَبَيِّناتٍ مِنَ الْهُدى





رمضان است همان ماهى كه قرآن را در آن فرو فرستادى آن قرآنى كه راهنماى مردم و نشانه هاى روشنى از هدايت




وَالْفُرْقانِ وَجَعَلْتَ فيهِ لَيْلَةَ الْقَدْرِ وَجَعَلْتَها خَيْراً مِنْ اَلْفِ شَهْرٍ فَيا





و جدا ساختن (ميان حق و باطل ) است و قراردادى در اين ماه شب قدر را و آن را بهتر از هزار ماه كردى پس اى




ذَالْمَنِّ وَلا يُمَنُّ عَلَيْكَ مُنَّ عَلَىَّ بِفَكاكِ رَقَبَتى مِنَ النّارِ فيمَنْ تَمُنُّ





منت دارى كه كسى بر تو منت ندارد منت نه بر من به آزاد ساختنم از آتش در ميان آنانكه




عَلَيْهِ وَاَدْخِلْنِى الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ





بر آنها منت نهى و داخل بهشتم گردان برحمتت اى مهربانترين مهربانان






 





دعا بعد از هر نماز واجب نقل از حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله

شيخ
كفعمى درمصباح و بلد الا مين و شيخ شهيد در مجموعه خود از حضرت رسول
صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَ اله نقل كرده اند كه آن حضرت فرمود هركه اين
دعا را در ماه رمضان بعد از هر نماز واجبى بخواند حق تعالى بيامرزد گناهان
او را تا روز قيامت و دعا اين است :


















 



 



بِسمِ اللهِ الرَّحمَنٍ
الرَّحِيمِ


 




اَللّهُمَّ اَدْخِلْ عَلى اَهْلِ
الْقُبُورِ السُّرُورَ







خدايا بفرست بر خفتگان در گور نشاط و
سرور





اَللّهُمَّ اَغْنِ كُلَّ فَقيرٍ اَللّهُمَّ
اَشْبِعْ كُلَّ جايِعٍ اَللّهُمَّ اكْسُ كُلَّ عُرْيانٍ






خدايا دارا كن هر ندارى را خدايا سير كن
هر گرسنه اى را خدايا بپوشان هر برهنه را





اَللّهُمَّ اقْضِ دَيْنَ كُلِّ مَدينٍ
اَللّهُمَّ فَرِّجْ عَنْ كُلِّ مَكْرُوبٍ اَللّهُمَّ رُدَّ






خدايا ادا كن قرض هر قرضدارى را خدايا
بگشا اندوه هر غمزده را خدايا به وطن بازگردان هر





كُلَّ غَريبٍ اَللّهُمَّ فُكَّ كُلَّ
اَسيرٍ اَللّهُمَّ اَصْلِحْ كُلَّ فاسِدٍ مِنْ اُمُورِ






دور از وطنى را خدايا آزاد كن هر اسيرى را
خدايا اصلاح كن هر فسادى را از كار





الْمُسْلِمينَ اَللّهُمَّ اشْفِ كُلَّ
مَريضٍ اَللّهُمَّ سُدَّ فَقْرَنا بِغِناكَ اَللّهُمَّ






مسلمين خدايا درمان كن هر بيمارى را
خدايا ببند رخنه فقر ما را به وسيله دارائى خود خدايا





غَيِّرْ سُوءَ حالِنا بِحُسْنِ حالِكَ
اَللّهُمَّ اقْضِ عَنَّا الدَّيْنَ وَاَغْنِنا مِنَ






بدى حال ما را بخوبى حال خودت مبدل كن
خدايا ادا كن از ما قرض و بدهيمان را و بى نيازمان كن از





الْفَقْرِ اِنَّكَ عَلى كُلِّشَى ءٍ
قَديرٌ






ندارى كه راستى تو بر هر چيز توانائى









دعاى حجّ از حضرت صادق عليه السلام

و شيخ كلينى در كافى روايت كرده از ابو بصير كه حضرت صادق عليه السلام در ماه رمضان اين دعا رامى خواند















 


 



بِسمِ اللهِ الرَّحمَنٍ
الرَّحِيمِ


 







اَللّهُمَّ اِنّى بِكَ وَمِنْكَ اَطْلُبُ حاجَتى






خدايا من بوسيله تو و از شخص تو مى جويم حاجتم را




وَمَنْ طَلَبَ حاجَةً اِلىَ النّاسِ فَاِنّى لا اَطْلُبُ حاجَتى اِلاّ






 و هر كه حاجت خويش از مردم مى جويد ولى من نجويم حاجتم را جز




مِنْكَ وَحْدَكَ لا شَريكَ لَكَ وَاَسْئَلُكَ بِفَضْلِكَ وَرِضْوانِكَ اَنْ تُصَلِّىَ






از تو تنها كه شريكى ندارى و از تو خواهم به حق فضل و خوشنوديت كه درود فرستى




عَلى مُحَمَّدٍ وَاَهْلِ بَيْتِهِ وَاَنْ تَجْعَلَ لى فى عامى هذا اِلى بَيْتِكَ






بر محمد و خاندان او و اينكه در اين سال براى رسيدن من به خانه




الْحَرامِ سَبيلاً حِجَّةً مَبْرُورَةً مُتَقبَّلَةً زاكِيَةً خالِصَةً لَكَ تَقَرُّ بِها عَيْنى






محترمت كعبه راهى قرار دهى كه حجى صحيح و پذيرفته و پاكيزه و خالص براى تو انجام دهم آن چنانكه ديده ام




وَتَرْفَعُ بِها دَرَجَتى وَتَرْزُقَنى اَنْ اَغُضَّ بَصَرى وَاَنْ اَحْفَظَ فَرْجى






بدان روشن شود و درجه ام بدان بالا رود و روزيم كن كه ديده ام را بپوشانم و عورتم را (از گناه ) نگهدارم




وَاَنْ اَكُفَّ بِها عَنْ جَميعِ مَحارِمِكَ حَتّى لايَكُونَ شَى ءٌ آثَرَ عِنْدى






و خود را از همه كارهاى حرام تو باز دارم تا بدان حد كه هيچ چيزى در پيش من محبوبتر





مِنْ طاعَتِكَ وَخَشْيَتِكَ وَالْعَمَلِ بِما اَحْبَبْتَ وَالتَّرْكِ لِما كَرِهْتَ






از اطاعت و ترس از تو و انجام آنچه دوست دارى و نكردن آنچه را ناخوش دارى




وَنَهَيْتَ عَنْهُ وَاجْعَلْ ذلِكَ فى يُسْرٍ وَيَسارٍ وَعافِيَةٍ وَما اَنْعَمْتَ بِهِ






و آنرا قدغن كرده اى نباشد و قرار ده همه اينها را در گشايش و آسودگى و تندرستى با هر چه نعمت كه




عَلَىَّ وَاَسْئَلُكَ اَنْ تَجْعَلَ وَفاتى قَتْلاً فى سَبيلِكَ تَحْتَ رايَةِ نَبِيِّكَ






به من داده اى و از تو خواهم كه مرگ مرا كشته شدن در راهت قرار دهى كه در زير پرچم پيغمبرت




مَعَ اَوْلِياَّئِكَ وَاَسْئَلُكَ اَنْ تَقْتُلَ بى اَعْداَّئَكَ وَاَعْداَّءَ رَسُولِكَ وَاَسْئَلُكَ







با دوستانت كشته شوم و از تو خواهم كه دشمنان خود و دشمنان پيامبرت را بدست من بكشى و از تو خواهم




اَنْ تُكْرِمَنى بِهَوانِ مَنْ شِئْتَ مِنْ خَلْقِكَ وَلا تُهِنّى بِكَرامَةِ اَحَدٍ مِنْ






كه مرا گرامى دارى بخوار كردن هر يك از خلق خود كه خواهى ولى خوارم نكنى به گرامى داشتن هيچيك از




اَوْلِياَّئِكَ اَللّهُمَّ اجْعَلْ لى مَعَ الرَّسُولِ سَبيلاًُ






دوستانت خدايا قرار ده براى من با پيامبرت راهى




حَسْبِىَ اللّهُ ما شاَّءَ اللّهُ






خدا مرا بس است و آنچه خواهد شود







 


مؤ لف گويد: كه اين دعاء موسوم به دعاى حجّ است سيّد در اقبال از حضرت
صادق عليه السلام روايت كرده خواندن آن را در شبهاى ماه رمضان بعد از مغرب
و كفعمى در بلدالا مين گفته كه مستحب است خواندن آن در هر روز از ماه
رمضان ....

 و بدانكه
بهترين اعمال در شبها و روزهاى ماه مبارك رمضان خواندن قرآن است و بسيار
بايد خواند چه آنكه قرآن در اين ماه نازل شده است و وارد شده كه هر چيزى
را بهاريست و بهار قرآن ماه رمضانست ...

 دراين ماه
دعا وصلوات و استغفار بسيار بايد نمود و لااِلهَ اِلا اللّهُ بسيار بايد
گفت و روايت شده كه جناب امام زين العابدين عليه السلام چون ماه رمضان
داخل مى شد تكلّم نمى كرد مگر به دعاء و تسبيح و استغفار و تكبير و بايد
اهتمام بسيار نمود به عبادت و نافله هاى شب و روز .