بازگشت

آداب افطار و ساير اعمال در شبهاى ماه رمضان


 



 اوّل افطار است و مستحب است كه بعد از نماز شام افطار كند
مگر آنكه ضعف بر او غلبه كرده باشد يا جمعى منتظر او باشند





دوّم
آنكه افطار كند
با چيز پاكيزه از حرام و شُبهات و بهتر آن است كه به خرماى حلال افطار كند
تا ثواب نمازش چهارصد برابر گردد و به خرما و آب و به رطب و به لبن و به حلوا
و به نبات و به آب گرم به هر كدام كه افطار كند نيز خوب است




سوّم
آنكه در وقت افطار دعاهاى وارده آن را بخواند از جمله آنكه بگويد:





اَللّهُمَّ لَكَ صُمْتُ وَعَلى


رِزْقِك
َ


اَفْطَرْتُ وَعَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ





تا خدا عطا كند به او ثواب هر كسى را كه در
اين روز روزه داشته و اگر دعاى



اَللّهُمَّ رَبَّ
النّورِ الْعَظيم
ِ


را كه سيّد و كفعمى روايت كرده اند بخواند
فضيلت بسيار يابد و روايت شده كه حضرت
اميرالمؤ منين عليه السلام هرگاهمى خواست افطار كند مى گفت :




بِسْمِ اللّهِ اَللّهُمَّ لَكَ صُمْنا وَعَلى
رِزْقِكَ


اَفْطَرْنا فَتَقَبَّلْ مِنّا اِنَّكَ
اَنْتَ السَّميعُ الْعَليمُ





چهارم

در لقمه اوّل بگويد
    


بِسْمِ اللّهِ
الرَّحْمنِ
الرّحَيمِ يا واسِعَ الْمَغْفِرَةِ اِغْفِرْ
لى




 تا
خدا او را بيامرزد و در خبر است كه در آخر هر
روز از روزهاى ماه رمضان خدا هزار هزار كس را
از آتش جهنّم آزاد مى كند پس از حق تعالى
بخواه كه تو را يكى از آنها قرار دهد




پنجم

در وقت افطار سوره 



قدر

بخواند




ششم

در وقت افطار تصدّق كند و افطار دهد روزه
داران را اگر چه به چند دانه خرما يا شربتى آب
باشد و از حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ
وَاله مرويست كه كسى كه افطار دهد روزه دارى
را از براى او خواهد بود مثل اَجرِ آن روزه
دار بدون آنكه از اجر او چيزى كم شود و هم از
براى او خواهد بود مثل آن عمل نيكويى كه بجا
آورد آن افطار كننده به قوه آن طعام و آية
الله علامه حلّى در رساله سَعدِيَّه از حضرت
صادق عليه السلام نقل كرده كه فرمود هر مؤ منى
كه اطعام كند مؤ منى را لقمه اى در ماه رمضان
بنويسد حق تعالى براى او اجر كسى كه سى بنده
مؤ من آزاد كرده باشد و از براى او باشد نزد
حق تعالى يك دعاى مستجاب





هفتم

در هر شب خواندن هزار مرتبه

اِنّا اَنزَلْناهُ
 

وارد است





هشتم

در هر شب صد مرتبه



حمَّ دُخان

را بخواند اگر ميسّر شود






نهم

سيّد روايت كرده كه هر كه اين دعا را بخواند
در هر شب ماه رمضان آمرزيده شود گناهان چهل
سال او

























 

 

 

 


 

 


بِسمِ اللهِ الرَّحمَنٍ
الرَّحِيمِ


 




اَللّهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضانَ الَّذى اَنْزَلْتَ فيهِ الْقُرْآنَ وَافْتَرَضْتَ على






خدايا اى پروردگار ماه رمضان كه در آن قرآن را فرستادى و بر




عِبادِكَ فيهِ الصِّيامَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَارْزُقْنى حَجَّ بَيْتِكَ






بندگان روزه را در اين ماه واجب كردى درود فرست بر محمد و آل محمد و روزيم گردان حج خانه




الْحَرامِ فى عامى هذا وَفى كُلِّ عامٍ وَاغْفِرْ لى تِلْكَ الذُّنُوبَ الْعِظام






محترم خود كعبه را در اين سال و در هر سال و بيامرز برايم اين گناهان بزرگ راَ




فَاِنَّهُ لا يَغْفِرُها غَيْرُكَ يا رَحْمنُ يا عَلاّمُ






كه براستى نيامرزد آنها را جز تو اى بخشاينده و اى بسيار دانا












دهم
در
هر شب بخواند بعد از مغرب دعاى حجّ را كه در
قسم اوّل(دعاهاي بعد از هر
نماز)
گذشت




يازدهم


بخواند در هر شب از ماه رمضان


دعاي
افتتاح

را.






دوازدهم



در هر شب بخواند:


















 

 



بِسمِ اللهِ الرَّحمَنٍ
الرَّحِيمِ


 






اَللّهُمَّ بِرَحْمَتِكَ فِى الصّالِحينَ فَاَدْخِلْنا وَفى



خدايا بوسيله رحمتت ما را در جرگه شايستگان وارد كن و در






عِلِّيّينَ فَارْفَعْنا وِبَكَاْسٍ مِنْ مَعينٍ مِنْ عَيْنٍ سَلْسَبيلٍ فَاسْقِنا وَمِنَ



عليين بهشت بالا بر و جامى از آب خوشگوار چشمه سلسبيل به ما بنوشان و از






الْحُورِ الْعينِ بِرَحْمَتِكَ فَزَوِّجْنا وَمِنَ الْوِلْدانِ الْمُخَلَّدينَ كَاَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ




حوريان بهشتى به رحمت خود به ازدواج ما درآور و از پسران جاويدان كه همچون مرواريدانى






مَكْنُونٌ فَاَخْدِمْنا وَمِنْ ثِمارِ الْجَنَّةِ وَلُحُومِ الطَّيْرِ فَاَطْعِمْنا وَ مِنْ



در صدفند به خدمت ما بگمار و از ميوه هاى بهشتى و گوشت پرندگان به ما بخوران و از




ثِيابِ السُّنْدُسِ وَالْحَريرِ وَالاِْسْتَبْرَقِ فَاَلْبِسْنا وَلَيْلَةَ الْقَدْرِ وَحَجَّ





جامه هاى زربفت و ابريشم و ديبا به ما بپوشان و بدرك فضيلت شب قدر و حج




بَيْتِكَ الْحرامِ وَقَتْلاً فى سَبيلِكَ فَوَفِّقْ لَنا وَصالِحَ الدُّعاَّءِ وَالْمَسْئَلةِ





خانه كعبه و كشته شدن در راه خود ما را موفق بدار و دعاى شايسته و خواهش ما را




فَاسْتَجِبْ لَنا وَاِذا جَمَعْتَ الاَوَّلينَ وَالا خِرينَ يَوْمَ الْقِيامَةِ فَارْحَمْنا





برآور و چون اولين و آخرين را در روز قيامت گردآوردى در آن هنگام به ما ترحم كن و






وَبَراَّئَةً مِنَ النّارِ فَاكْتُبْ لَنا وَفى جَهَنَّمَ فَلا تَغُلَّنا وَفى عَذابِكَ





منشور رهايى ما را از آتش بر ايمان بنويس و در دوزخ ما را به زنجير مبند و در شكنجه





وَهَوانِكَ فَلا تَبْتَلِنا وَمِنَ الزَّقُّومِ وَالضَّريعِ فَلا تُطْعِمْنا وَمَعَ





و خواريت ما را مبتلا مكن و از درخت زقوم و ضريع به ما مخوران و با






الشَّياطينِ فَلا تَجْعَلْنَا وَفِى النّارِ عَلى وُجُوهِنا فَلا تَكْبُبْنا وَمِنْ







شياطين ما را در يك جا قرار مده و برو در آتش دوزخ ما را مينداز و از






ثِيابِ النّارِ وَسَرابيلِ الْقَطِرانِ فَلا تُلْبِسْنا وَمِنْ كُلِّ سُوَّءٍ






جامه هاى آتشين وپيراهنهاى آتش زاى قطران(آهن آب شده)به ما مپوشان وازهربدى




يا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ بِحَقِّ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ فَنَجِّنا






اى خدايى كه جز تو معبودى نيست به حق كلمه ((لا اله الاّ اءنت )) ما را نجات بخش










سيزدهم




از حضرت صادق عليه السلام روايت است كه درهر
شب ماه رمضان مى خوانى











 


 


بِسمِ اللهِ الرَّحمَنٍ
الرَّحِيمِ


 





اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ اَنْ تَجْعَلَ فيما تَقْضى





خدايا از تو خواهم كه در قضاء




وَتُقَدِّرُ مِنَ الاْمْرِ الْمَحْتُومِ فِى الاْمْرِ الْحَكيمِ مِنَ الْقَضاَّءِ الَّذى لا





و قدر حتمى و فرمان حكيمانه خود از آن قضايى كه برگشت ندارد




يُرَدُّ وَلا يُبَدَّلُ اَنْ تَكْتُبَنى مِنْ حُجّاجِ بَيْتِكَ الْحَرامِ الْمَبْرُورِ حَجُّهُمُ







و تغييرپذير نيست چنان مقرر دارى كه ثبت كنى نام مرا از حاجيان كعبه ات كه حجشان قبول شده و سعيشان






الْمَشْكُورِ سَعْيُهُمُ الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمُ الْمُكَفَّرِ عَنْ سَيِّئاتِهِمْ وَاَنْ تَجْعَلَ





پذيرفته گرديده و گناهانشان آمرزيده شده و از بديهاشان صرفنظر گرديده و




فيما تَقْضى وَتُقَدِّرُ اَنْ تُطيلَ عُمْرى فى خَيْرٍ وَعافِيَةٍ وَتُوَسِّعَ فى







نيز در قضا و قدر خود مقرر دارى كه عمر مرا در خوبى و تندرستى طولانى كنى و




رِزْقىَ وَتَجْعَلَنى مِمَّنْ تَنْتَصِرُ بِهِ لِدينِكَ وَلا تَسْتَبْدِلْ بى غَيْرى






روزيم توسعه دهى و بگردانى مرا از آن كسانى كه بوسيله آنان دينت را يارى كنى و مرا با ديگرى عوض نكنى










چهاردهم



در انيس الصّالحين است كه در هر شب از شبهاى
ماه رمضان بخواند


















 

 


بِسمِ اللهِ الرَّحمَنٍ
الرَّحِيمِ


 






اَعُوذُبِجَلالِ وَجْهِكَ الْكَريمِ اَنْ يَنْقَضِىَ عَنّى شَهْرُ رَمَضانَ اَوْ يَطْلُعَ




پناه مى برمبه جلال ذات بزرگوارت از اينكه ماه رمضان از من بگذرد يا سپيده دم امشب






الْفَجْرُ مِنْ لَيْلَتى هذِهِ وَلَكَ قِبَلى تَبِعَةٌ اَوْ ذَنْبٌ تُعَذِّبُنى عَلَيْهِ




بزند و هنوز از تو در پيش من بازخواست يا گناهى مانده باشد كه مرا بدان عذاب كنى











پانزدهم

شيخ كفعمى در حاشيه بلد الا مين از سيّد بن
باقى نقل كرده كه فرموده مستحبّ است در هر شب
ماه رَمَضان دوركعت
نماز در هر ركعت حمد و توحيد سه مرتبه و چون
سلام داد بگويد:













 

 


بِسمِ اللهِ الرَّحمَنٍ
الرَّحِيمِ


 




سُبْحانَ مَنْ هُوَ حَفيظٌ لا يَغْفُلُ سُبحانَ مَنْ هُوَ رَحيمٌ لا يَعْجَلُ





منزه است آن خداى نگهبانى كه غفلت نكند منزه است آن خداى مهربانى كه شتاب نكند





سُبْحانَ مَنْ هُوَ قاَّئِمٌ لا يَسْهُو سُبْحانَ مَنْ هُوَ دائِمٌ لا يَلْهُو





منزه است آن خداى پابرجايى كه كسى را از ياد نبرد منزه است آن خداى جاويدانى كه به چيزى سرگرم نشود




پس بگويدتسبيحات اربع را هفت مرتبه پس بگويد






سُبْحانَكَ سُبْحانَكَ سُبْحانَكَ يا عَظيم اغْفِرْ لِىَ الذَّنْبَ الْعَظيمَ ُ




منزّهى تو منزّهى منزّهى اى خداى بزرگ بيامرز گناهان بزرگم را









شانزدهم

در خبر است كه هر كه در هر شب از ماه رمضان
سوره اِنّا فَتَحْنا در نماز مستحبّى بخواند
آن سال محفوظ بماند