بـه دنبال هشدارى كه در آيات سابق در باره تفرقه و نفاق و بازگشت به آثاردوران كفر وجاهليت داده شـد در ايـن آيـه و آيه بعد به نتايج نهايى آن اشاره مى كند كه چگونه كفر موجب روسياهى و اسـلام , و ايمان موجب روسفيدى است , مى فرمايد:((در روز رستاخيز چهره هايى سفيد و نورانى و چهره هايى تاريك و سياه خواهد بود))(يوم تبيض وجوه وتسود وجوه ).
سـپس مى فرمايد: به آنها كه چهره هاى سياه و تاريك دارند گفته مى شود:((چرا بعد از ايمان , راه كـفر را پيموديد(؟) و چرا بعد از اتحاد در پرتو اسلام , راه نفاق و جاهليت را پيش گرفتيد)) ؟ (فاما الذين اسودت وجوههم اكفرتم بعد ايمانكم ).
در پايان آيه به عذابى كه در انتظار آنهاست اشاره كرده , مى گويد: ((پس (اكنون ) بچشيد عذاب را در برابر آنچه كفر ورزيديد)) (فذوقوا العذاب بما كنتم تكفرون ).
(آيـه 107)ـ ولـى در مقابل مؤمنان متحد غرق در درياى رحمت الهى خواهند بود و جاودانه در آن زنـدگى آرام بخش به سر مى برند چنانكه قرآن مى گويد:((و اما آنها كه چهره هايشان سفيد شده در رحـمـت خـداونـد خـواهند بود, و جاودانه در آن مى مانند)) (واما الذين ابيضت وجوههم ففى رحمة اللّه هم فيها خالدون ).
(آيـه 108)ـ ايـن آيه اشاره به بحثهاى مختلف گذشته در باره اتحاد و اتفاق وايمان و كفر و امر به مـعـروف و نهى از منكر و نتايج و عواقب آنها كرده مى فرمايد:((اينها آيات خداست كه به حق بر تو مى خوانيم )) (تلك آيات اللّه نتلوها عليك بالحق ).
سـپـس مـى افـزايـد: آنـچه بر اثر تخلف از اين دستورات دامنگير افراد مى شود,نتيجه اعمال خود آنـهاست ((و خداوند (هيچ گاه ) ستمى براى (احدى از) جهانيان نمى خواهد)) (وما اللّه يريد ظلما للعالمين ).
بلكه اين آثار شوم , همان است كه با دست خود براى خود فراهم ساختند.
(آيـه 109)ـ ايـن آيـه مـشـتـمل دليل بر عدم صدور ظلم و ستم از ناحيه خداست , مى فرمايد: ((و (چگونه ممكن است خدا ستم كند در حالى كه ) آنچه درآسمانها و آنچه در زمين است از آن اوست و هـمـه كـارهـا به سوى او باز مى گردد)) و به فرمان او است (وللّه ما فى السموات وما فى الا رض والى اللّه ترجع الا مور).
(آيه 110)