در ايـن آيه به محارم يعنى زنانى كه ازدواج با آنها ممنوع است اشاره كرده , وبراساس آن محرميت از سه راه ممكن است پيدا شود:.
1ـ ولادت كه از آن تعبير به ((ارتباط نسبى )) مى شود.
2ـ از طريق ازدواج كه به آن ((ارتباط سببى )) مى گويند.
3ـ از طريق شيرخوارگى كه به آن ((ارتباط رضاعى )) گفته مى شود.
نخست اشاره به محارم نسبى كه هفت دسته هستند كرده و مى فرمايد:((مادران شما و دخترانتان و خـواهرانتان و عمه ها و خاله هايتان و دختران برادر ودختران خواهرانتان بر شما حرام شده اند)) (حرمت عليكم امهاتكم وبناتكم واخواتكم وعماتكم وخالاتكم وبنات الا خ وبنات الا خت ).
بـايد توجه داشت كه منظور از مادر فقط آن زنى كه انسان بلاواسطه از او متولدشده نيست , بلكه جـده و مادر جده و مادر پدر و مانند آن راشامل مى شود همان طوركه منظور از دختر, تنها دختر بـلاواسـطـه نـيـست بلكه , دختر و دختر پسر و دختر دخترو فرزندان آنها را نيز در بر مى گيرد و همچنين در مورد پنج دسته ديگر.
سـپـس به محارم رضاعى اشاره كرده و مى فرمايد: ((و مادرانى كه شما را شيرداده اند, و خواهران رضاعى شما, بر شما حرامند)) (وامهاتكم اللا تى ارضعنكم واخواتكم من الرضاعة ).
و در آخرين مرحله اشاره به دسته سوم از محارم كرده و آنها را تحت چندعنوان بيان مى كند.
1ـ ((و مادران همسرانتان )) (وامهات نسئكم ).
يعنى , به مجرد اين كه زنى به ازدواج مردى در آمد و صيغه عقد, جارى گشت مادر او, و مادرمادر او, و هر چه بالاتر روند بر او حرام ابدى مى شوند.
2ـ ((و دخـتران همسرتان كه در دامان شما قرار دارند به شرط اين كه با آن همسر آميزش جنسى پيدا كرده باشيد)) (وربائبكم اللا تى فى حجوركم من نسائكم اللا تى دخلتم بهن ).
بـه دنبال اين قسمت براى تاكيد مطلب اضافه مى كند كه : ((اگر با آنها آميزش جنسى نداشته ايد دخترانشان بر شما حرام نيستند)) (فان لم تكونوا دخلتم بهن فلاجناح عليكم ).
3ـ ((و همسران فرزندانتان كه از نسل شما هستند)) (وحلائل ابنئكم الذين من اصلابكم ).
در حقيقت تعبير ((من اصلابكم )) (فرزندانى كه از نسل شما باشند) براى اين است كه روى يكى از رسوم غلط دوران جاهليت (و آن فرزندخواندگى و احكام آن است ) خط بطلان كشيده شود.
4ـ ((و براى شما جمع در ميان دو خواهر ممنوع است )) (وان تجمعوا بين الا ختين ).
و از آنـجـا كه در زمان جاهليت ازدواج با محارم و جمع ميان دو خواهر رايج بود, و افرادى مرتكب چـنـيـن ازدواجـهـايى شده بودند قرآن بعد از جمله فوق مى گويد: ((مگر آنچه در گذشته واقع شده )) (الا ما قد سلف ).
يـعنى , اگر كسانى قبل از نزول اين قانون , چنين ازدواجى انجام داده اند, كيفرو مجازاتى ندارند, اگرچه اكنون بايد يكى از آن دو را انتخاب كرده و ديگرى را رهاكنند.
در پايان آيه مى فرمايد: ((خداوند آمرزنده و مهربان است )) (ان اللّه كان غفورارحيما)