هـمـه مـفـسـران شـيعه در اين زمينه اتفاق نظر دارند كه منظور از ((اولى الامر))امامان معصوم مـى بـاشـند كه رهبرى مادى و معنوى جامعه اسلامى , در تمام شؤون زندگى از طرف خداوند و پيامبر(ص ) به آنها سپرده شده است , و غير آنها را شامل نمى شود.
و الـبـتـه كـسـانى كه از طرف آنها به مقامى منصوب شوند و پستى را در جامعه اسلامى به عهده بگيرند, با شروط معينى اطاعت آنها لازم است نه به خاطر اين كه اولى الامرند, بلكه به خاطر اين كه نمايندگان اولى الامر مى باشند.
آيه 60ـ شان نزول : يكى از يهوديان مدينه با يكى از مسلمانان منافق اختلافى داشت , بنا گذاشتند يـك نـفـر را بـه عـنـوان داور در ميان خود انتخاب كنند,مرد يهودى چون به عدالت و بى نظرى پـيامبراسلام (ص ) اطمينان داشت گفت : من به داورى پيامبر شما راضيم ولى مرد منافق يكى از بـزرگان يهود به نام ((كعب بن اشرف ))را انتخاب كرد و به اين ترتيب با داورى پيامبر اسلام (ص ) مخالفت كرد.
آيه شريفه نازل شد و چنين افرادى را شديدا سرزنش كرد.