بـه دنـبـال آيـات مـربوط به جهاد, دستور فوق العاده اى در اين آيه به پيامبر(ص )داده شده است , مـى فـرمـايـد: ((در راه خـدا پيكار كن , تنها مسؤول وظيفه خود هستى ,و مؤمنان را (بر اين كار) تشويق نما)) (فقاتل فى سبيل اللّه لا تكلف الا نفسك وحرض المؤمنين ).
در حـقيقت آيه , يك دستور مهم اجتماعى را مخصوصا در باره رهبران در بردارد, و آن اين كه آنها بـايـد آنـقـدر در كـار خـود مصمم و ثابت قدم و قاطع باشند كه حتى اگر هيچ كس دعوت آنها را ((لـبـيك )) نگويد, دست از تعقيب هدف مقدس خويش برندارندS( و هيچ رهبرى تا چنين آمادگى نداشته باشد قادر به انجام رهبرى وپيشبرد اهداف خود نيست مخصوصا رهبران الهى كه تكيه گاه اصلى آنها خداست S(خدايى كه سرچشمه تمام نيروها و قدرتهاست .
و لـذا به دنبال اين دستور مى فرمايد: ((اميد است خداوند با كوششها و تلاشهاى توحتى اگر تنها بـوده بـاشـى , قـدرت و نيروى دشمنان را درهم بشكند, زيرا قدرت اومافوق قدرتها و مجازات او مافوق مجازاتهاست )) (عسى اللّه ان يكف باس الذين كفروا واللّه اشد باسا واشد تنكيلا ).
(آيه 85)