در ايـنـجا با دسته ديگرى روبرو مى شويم كه درست در مقابل دسته اى قراردارند كه در آيه پيش دستور صلح نسبت به آنها داده شده بود, آنها كسانى هستند كه مى خواهند براى حفظ منافع خود در مـيان مسلمانان و مشركان آزادى عمل داشته باشند و براى تامين اين نظر, راه خيانت و نيرنگ پـيـش گـرفـته , با هر دو دسته اظهار همكارى و همفكرى مى كنند, مى فرايد: به زودى جمعيت ديـگـرى را مـى يـابـيـدكـه مـى خـواهـنـد هم از ناحيه شما و هم از ناحيه قوم خودشان در امان باشند))(ستجدون آخرين يريدون ان يامنوكم ويامنوا قومهم ).
و بـه هـمـين دليل ((هنگامى كه ميدان فتنه جويى و بت پرستى پيش آيد همه برنامه ها آنها وارونه مى شود و با سر در آن فرو مى روند)) !(كلما ردوا الى الفتنة اركسوا فيها) اينها درست بر ضد دسته سابقند.
سـپس در جمله بعد سه تفاوت براى آنها مى شمرد, مى فرمايد: ((اگر آنها ازدرگيرى با شما كنار نـرفـتند و پيشنهاد صلح نكردند و دست از شما برنداشتند)) (فان لم يعتزلوكم ويلقوا اليكم السلم ويكفوا ايديهم ).
((هـر كـجـا آنـان را يافتيد اسير كنيد و در صورت مقاومت به قتل برسانيد))(فخذوهم واقتلوهم حيث ثقفتموهم ).
همين تفاوتها موجب گرديده كه حكم اينها از دسته سابق به كلى جدا شود.
و از آنـجـا كـه به اندازه كافى نسبت به آنها اتمام حجت شده در پايان آيه مى فرمايد: ((آنان كسانى هـسـتـنـد كـه ما تسلط آشكارى براى شما نسبت به آنها قرارداديم )) (واولئكم جعلنا لكم عليهم سلطانا مبينا).
ايـن تسلط مى تواند از نظر منطقى بوده باشد چه اين كه منطق مسلمانان برمشركان كاملا پيروز بـود و يـا از نـظـر ظـاهـرى و خارجى , زيرا در زمانى اين آيات نازل شد كه مسلمين به قدر كافى نيرومند شده بودند.
آيـه 92ـ شـان نـزول : يـكـى از بـت پـرستان مكه به نام ((حارث بن يزيد)) بادستيارى ((ابوجهل )) مـسـلمانى را به نام ((عياش بن ابى ربيعه )) به جرم گرايش به اسلام مدتها شكنجه مى داد, پس از هجرت مسلمانان به مدينه , ((عياش )) نيز به مدينه هجرت كرد.
اتفاقا روزى در يكى از محله هاى اطراف مدينه با شكنجه دهنده خودحارث بن يزيد روبرو شد, و از فـرصـت استفاده كرده , او را به قتل رسانيد, به گمان اين كه دشمنى را از پاى درآورده است , در حالى كه توجه نداشت كه ((حارث )) توبه كرده و مسلمان شده به سوى پيامبر(ص ) مى رودS( جريان را به پيامبر(ص ) عرض كردندS(آيه نازل شد و حكم قتلى را كه از روى اشتباه و خطا واقع شده بيان كرد.