ايـن سوره ـكه بيشتر ناظر به داستان مبارزه مسلمانان با جمعى از يهود به نام ((يهود بنى نضير)) است ـ از سوره هاى مهم و بيدارگر وتكان دهنده قرآن مجيد است , و تناسب بسيار نزديكى با آخرين آيات سوره قبل دارد كه وعده پيروزى در آن به ((حزب اللّه )) داده شده است .
محتواى اين سوره را مى توان در شش بخش خلاصه كرد:.
در بـخـش اول كـه تـنـها يك آيه است سخن از تسبيح و تنزيه عمومى موجودات در برابر خداوند عظيم و حكيم است .
در بـخـش دوم كه از آيه 2 تا 10 مى باشد ماجراى درگيرى مسلمانان را با يهودپيمان شكن مدينه بازگو مى كند.
در بخش سوم كه از آيه 11 تا 17 را تشكيل مى دهد داستان منافقان مدينه آمده است كه با يهود در اين برنامه همكارى نزديك داشتند.
بخش چهارم مشتمل بر يك سلسله اندرزها و نصايح كلى نسبت به عموم مسلمانان است .
بخش پنجم كه فقط يك آيه است , توصيف بليغى است از قرآن .
وبالاخره در بخش ششم قسمت مهمى ازاوصاف جمال وجلال خدا واسماحسناى او را بر مى شمرد كه به انسان در طريق معرفة اللّه كمك شايان مى كند.
ضـمنا نام اين سوره از آيه دوم آن گرفته شده كه سخن از ((حشر)) يعنى S(اجتماع يهود براى كوچ كردن از مدينه , و يا حشر مسلمين براى بيرون راندن آنها به ميان آمده است .
و بـالاخـره اين سوره نيز يكى از سوره هاى ((مسبحات )) است , كه با تسبيح خداوند شروع شده , و اتفاقا پايان آن نيز با تسبيح الهى است .