بيزاري از ستم
و اللّه لو اعطيت الاقاليم السبعة بما تحت افلاكها علي اناعصي اللّه في نمله اسلبها جلب شعيرة ما فعلت و ان دنياكم عندي لاهون من ورقة في فم جرادة تقضمها ما لعلي و نعيم يفني و لذة لا تبقي
***
بخدا سوگند اگر اقليمهاي هفت گانه زمين را با هرچه در زير آسمان آنها است به من دهند تا خدا را در حد گرفتن پوست جوي از دهان موري نافرماني كنم نخواهم كرد چرا كه اين دنياي شما در نزد من از برگ نيم جويده اي در دهان ملخي ناچيزتر است علي را با نعمتهاي فناپذير و لذت هاي گذرا و ناپايدار چه كار
نهج البلاغه الخطب 222
***