جواب:
جزئيات مسأله ياد شده، در تاريخ ذكر نشده است، ولي آنچه مسلم است حضرت امير از نظر انجام دادن تكاليف الهي، مانند سائر مكلفين بودند و در آن حالت به خاطر آن كسالت شديدي كه در اثر ضربت براي حضرت ايجاد شده بود، ديگر مكلّف به روزه نبودند. و به نصّ آيه شريفه قرآن {A{/Bفَمَنْ كانَ مِنْكُمْ مَرِيضاً أَوْ عَلي سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ{w3-13w}{I2:184I}/}A}، {V(بقره، آيه 186)V}. روزه بر حضرت واجب نبوده و بعداً هم كه در همان حالت مرض از دنيا رفتند و فرصت بر قضا پيدا نكردند، به وسيله امام حسن(ع) جبران گرديد. در هر صورت اين بزرگواران بهتر از هر كس به وظايف ديني خودشان آشنا بوده اند و امام مجتبي(ع) هم آنچه در رابطه با پدر بزرگوارشان بر عهده داشته اند قطعاً انجام داده اند.
|
