جواب:
كسي كه بيماري او دائمي است به اين معنا كه از ماه رمضان تا ماه رمضان آينده بيماريش ادامه دارد و نمي تواند روزه بگيرد، روزه بر او واجب نيست و قضاي آن نيز واجب نيست و كفارة افطار عمدي نيز بر او واجب نيست فقط بايد براي هر روزه اي كه نگرفته 750 گرم نان يا برنج يا خرما يا گندم يا جو به فقير بدهد.[2]
تذكر: لطفاً سعي كنيد سؤالات خود را مستقيماً به آدرس: قم، ص . پ 197 - 37185 واحد پاسخ به سؤالات بفرستيد تا سريع تر جواب را دريافت نماييد.
[2]توضيح المسائل مراجع، ج 1،مسئلة1707، و ذيل آن.
|
