جواب:
خواهر گرامي! اگر كسي چند سال بيمار باشد و نتواند روزه هاي ماه مبارك رمضان، [نيز قضاي آن ها را به جا آورد،با]يد براي هر روزه اي كه گرفته، 750 گرم نان به فقير بدهد. اگر اين مقدار را توانايي ندارد، چيزي بر او واجب نيست؛ نه قضا و نه كفّاره، ولي اگر تا آخر عمر توان پرداخت كفاره را پيدا كرد، بايد بپردازد. خداوند همة بيمار ها را لباس عافيت و سلامتي بپوشاند. از اين كه جواب سؤال قبلي تان به نام كس ديگري در مجلة معارف چاپ شده بود، معذرت مي خواهيم. از مطالبي كه براي مجله مي فرستيد، استفاده مي كنيم، ولي اگر چاپ نمي كنيم، به خاطر اين است كه صفحات مجله محدود است و نوشتار برادران و خواهران فراوان، از اين رو معذرت مي خواهيم.
[1] توضيح المسائل مراج[ع، ج 1، مسئلة 1685.
]
|
