جواب:
ما چنين روايتي را نيافته ايم (و نيافتن دليل بر نبودن نيست).
ممكن است چنين روايتي وجود داشته باشد.
به فرض وجود و صحت چنين روايتي مي گوييم: اين امر هيچ منافاتي با دانش برتر و عصمت امام علي(ع) ندارد؛ چرا كه علوم برتر آنان كه از آن به علوم غيب تعبير مي كنيم، مطلق و فعلي نيست، بلكه نسبي و شأني است.
به مقتضاي روايات، علوم امامان(ع):
اوّلاً: مقيد است به خواست و ارادة آنان؛ در روايات آمده است: إنْ شاؤوا أنْ يعلموا علموا؛ اگر بخواهند و اراده نمايند، آگاه مي شوند.
ثانياً: علوم آنان مقيد به خواست خدا و موهبت الهي است. هرگاه خدا بخواهد علمي را به آنان موهبت كند، آنان بهره مند مي شوند، ثالثاً آن ها در مسايل عادي زندگي به علم عادي رفتار مي كردند، مثلاً در مورد مسئله رؤيت ماه رمضان، آن ها مكلّف بودند كه مانند ديگر مردم با چشم، ماه را ببينند و از راه شرعي براي آنها اثبات شود و اگر به هر دليلي نديدند و يا ثابت نشد، تكليفي بر آن ها نيست و لازم نيست در هر جا از علم غيب استفاده كنند. مسئله مورد نظر نيز شايد به جهت بدي بودن هوا و يا هر علت ديگري، ماه در اوّل ماه رؤيت نشد و بعد از آن كه ماه شوال در روز 28 ديده شد، معلوم مي شود كه يك روز زودتر از آن ماه رمضان بوده كه ماه ديده نشد و اين مسئله كاملاً عادي است.
|
