جواب:
1 - تا انسان زنده است نميشود به جاي او نماز روزه وي را انجام داد.
2 - نماز را بايد ايستاده خواند. اگر نميتواند نشسته بخواند. اگر نشسته هم نميتواند، بايد به پهلوي راست رو به قبله بخوابد و نمازش را بخواند. اگر نميتواند، به پهلوي چپ بخوابد، و اگر نميتواند، به پشت بخوابد، به طوري كه كف پاهاي او رو به قبله باشد. اگراين هم ممكن نيست، به رو بخوابد و سرش به طرف قبله باشد و نمازش را بخواند.
پس نماز در هيچ حالي از انسان ساقط نيست و در هر شرايطي اگر انسان به وظيفهاش عمل كند، نمازش درست است و قضا ندارد.(1)
3 - اگر كسي به خاطر مرض يا عدم توانايي جسماني نتواند روزه بگيرد و بعد از ماه رمضان خوب شود، بايد قضاي روزه را بگيرد واگر مرض و عدم توانايي هميشگي است، روزهها قضا ندارد، ولي براي هر روز بايد يك مد (750 كرم) طعام به فقير بدهد.(2)
پي نوشتها:
1 - توضيح المسائل مراجع، مسئله 970 - 971؛ آيت اللَّه فاضل لنكراني، استفتائات، ج 2، ص 129، سؤال 244.
2 - امام خميني، استفتائات، ج 1، ص 318، سؤال 45 و 233، سؤال 88.
|
