جواب:
در روايات از صَمْت و كم سخن گفتن تمجيد شده است، چون بسياري از گناهان از سخن گفتن به وجود مي آيد. در روايت آمده است: اگر سخن گفتن نقره باشد سكوت طلا است.[19]
از علي(ع) نقل شده است: خاموشي نشانة عقل است.[20] امام رضا(ع) فرمود: خاموشي دري از درهاي حكمت و باعث جلب محبّت است.[21]
روزة سكوت در اسلام ممنوع است. به اين معنا كه كسي نيت كند به خاطر خدا روزة سكوت بگيرد. چنين چيزي در اسلام روا نيست. حضرت امام خميني(ره) در تحرير الوسيله فرمود: روزة سكوت جائز نيست.[22] چون چنين مطلبي تشريع نشده است. امّا سكوت و كم سخن گفتن ممدوح و پسنديده است.
امام سجاد(ع) فرمود: صوم السكوت حرام؛[23] روزة سكوت حرام است.
يكي از آداب روزة كامل در اسلام آن است كه انسان به هنگام روزه گرفتن زبان خود را از آلودگي به گناه و مكروهات حفظ كند، هم چنين چشم خود را از هر گونه آلودگي برگيرد، چنانكه در حديثي از امام صادق(ع) آمده است: روزه تنها از خوردني و نوشيدني نيست.
حضرت مريم(ع) فرمود: من براي خداوند رحمان روزه اي نذر كرده ام، يعني سكوت را. بنابراين هنگامي كه روزه هستيد زبان خود را حفظ كنيد، ديدگان خود را از آن چه گناه است بربنديد، نسبت به يكديگر حسد نداشته باشيد و با هم نزاع نكنيد.[24]
|
