جواب:
گناهتان را با استغفار و توبه جبران نماييد، ولي قضاي روزههاي فوت شده واجب است و اگر بدنتان سالم است، بايد تا آخر عمر به تدريج آنها را قضا نماييد. اگر نتوانستيد قضا نماييد، بايد وصيت كنيد تا بعد از فوت برايتان قضا نمايند، حتي با دادن پول به شخصي و اجير كردن او براي قضاي روزهها و اگرتعداد روزههايي را كه بايد قضاي نماييد نميدانيد، مقداري را كه يقين داريد قضا شده، بايد قضا نماييد. مثلاً اگر نميدانيد صد روز بوده يا 150 روز، قضاي مقدار يقيني كه صد تا است، واجب است، اما كفاره آن روزهها در صورتي واجب است كه ملتفت بوده و احتمال ميدادهايد كه نبايد روزه را بخوريد. اگر ملتفت نبودهايد، كفاره بر شما واجب نيست و فقط قضاي روزهها واجب است.(1) كفاره روزه هايي را كه عمداً باطل كردهايد، به اين صورت است كه به تعداد روزه هايي كه يقين داريد باطل كردهايد، براي هر روز شصت مسكين را طعام دهيد، يعني براي هر روز 45 كيلو نان به فقير بدهيد.(2)
اگر توان مالي نداريد كه اين كار را انجام دهيد، به هر مقداري كه توانايي داريد، بايد كفاره بدهيد. اما قضاي روزهها ساقط نميشود و بايد قضاي روزهها را تا آخر عمرتان بگيريد و اگر نتوانستيد، وصيت كنيد كه ديگري برايتان انجام دهد.
پينوشتها:
1 - آيت الله فاضل لنكراني، جامع المسائل، ج1، ص 157.
2 - همان، ص 159.
|
