جواب:
اگر كسي صحيح نذر كند و متعلق نذرش راجع و معقول باشد، نذرش صحيح است و بايد به آن عمل كند و اگر عمل نكند، بايد كفاره بدهد.
نذر صحيح به اين صورت است كه بگويد: براي خدا برگردن من باشد كه اگر برادرزادهام از بيماري نجات يافت، من يك روز يا چند روز روزه بگيرم، يا فلان مقدار صدقه بدهم، يا چند جزء قرآن بخوانم، يا به مسجد كمك كنم و... در اين صورت نذر صحيح است، چون هم صيغه نذر صحيح است و هم متعلق نذر كه روزه گرفتن يا... باشد، مطلوب و پسنديده است.(1)
اما اگر كسي صيغه عقد را صحيح نخواند، لازم نيست به آن نذر عمل نمايد. در مورد سؤال، عمل كردن به نذر واجب نيست، ولي خوب است.
پي نوشتها:
1 - امام خميني، تحريرالوسيله، ج2، ص 116؛ آيت الله فاضل لنكراني، جامع المسائل، ج1، ص 368.
|
