جواب:
روزه را باطل نميكند، امّا به طور كلي هر گناهي (دروني مانند: ريا، كتمان شهادت، تخيلات شهواني و... يا بروني مانند: ظلم به مردم، دروغ و...) كه از انسان سر ميزند، سه مرحله دارد: 1. فكر و تصور گناه 2. اراده و تصميم بر گناه 3. انجام دادن گناه.
تصورهاي ابتدايي كه در ذهن انسان خطور ميكند، همچون: فكر خراب كردن خانه كسي، تصور ابتدايِ انجام دادن عمل ريايي، تخيلات شهواني و... مادامي كه شخص به اين كارها اقدام نكرده، گناه محسوب نميشود و عقابي در پي ندارد.
اگر انسان (بعد از فكر) تصميم قطعي و اراده حتمي بر ارتكاب گناه گرفت، ولي پيش از انجام دادن گناه به خاطر ترس از خدا يا مردم از عملش پشيمان شد و مرتكب گناه نشد، در صورت ترس از خدا ـ به خاطر توبه و برگشت از گناه ـ به او پاداش داده ميشود امّا در صورت ترس از مردم، هيچ ثواب يا عقابي براي او نوشته نميشود. حضرت امام جعفر صادقميفرمايد:
هنگامي كه بنده تصميم بر كار خوبي گرفت، ولي آن را انجام نداد، حسنهاي براي او نوشته ميشود و در صورت انجام دادن آن، ده پاداش براي او ثبت ميشود و اگر شخص تصميم بر گناهي گرفت و انجام داد، يك سيئه براي او نوشته ميشود امّا اگر انجام نداد، چيزي براي او نوشته نميشود.(بحارالانوار، علامه مجلسي، ج 68، ص 246، روايت 2، باب 71، چاپ بيروت.) هر چند فكر گناه گناه محسوب نميشود ولي ممكن است آثار سوء وضعي داشته باشد بنابراين بايد حتيالمقدور از فكر گناه پرهيز كرد.(براي آگاهي بيشتر ر.ك: التفسير الكاشف، محمدجواد مغنيه، ج 1، ص 452، دارالعلم للملايين، بيروت.)
|
