جواب:
يكي از وظايف مؤمن پس از آن كه خود را اصلاح كرد آن است كه دست ديگران را هم بگيرد و آنان را هدايت كند تا از جهنّم نجات يافته اهل بهشت شوند: يَـََّأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ قُوَّاْ أَنفُسَكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجَارَةُ... (تحريم،6) اي كساني كه ايمان آوردهايد! خود و خانوادة خويش را از آتشي كه هيزم آن انسانها و سنگهاست نگه داريم.
از اين آية شريف استفاده ميشود كه انسان بايد پس از هدايت خود، به هدايت ديگران بپردازد البته خاندان انسان در اين امر، بر ديگران مقدم هستند. كساني مانند خانوادة شوهر از خاندان و خويشاوندان انسان محسوب ميشوند و شما در برابر آنها مسئول هستيد به خصوص شوهر شما كه فرزند و برادر آنان است. ماندن و زندگي كردن انسان نمازخوان، در كنار افراد بينماز، از نظر شرعي هيچ اشكالي ندارد، بلكه اگر ماندن شما سبب هدايت آنان ميشود، خداوند راضيتر است كه بمانيد و آنان را هدايت كنيد تا آن كه آنان را ترك نماييد و به خودشان واگذار كنيد. در روايتي آمده است هنگامي كه پيامبر 9 و عليرا براي پيكار به سوي دشمن ميفرستاد، به او ميفرمود: يا علي اگر يك نفر به دست تو مسلمان شود، براي تو بهتر است از شتران سرخمو.(المسترشد، محمد بن جرير طبري شيعي، ص 342، نشر الثقافة الاسلاميه، الكوشانبور.) از اين حديث به دست ميآيد كه به هدايت بيدينان نيز بايد اميدوار باشيم و در جهت آن حركت كنيم، چه رسد به ارشاد عدهاي مؤمن كه به جهت برخي مسائل، از نماز روگرداندهاند.
|
