جواب:
براي هر چيزي زكاتي است وزكات بدن روزه است1 (امام كاظم ع)
كسي كه روزة ماه رمضان را (بدون عذر) افطار كند، روح ايمان از او خارج مي شود. 2 (امام صادق ع)
روزه سپر ازآتش جهنم است.3 (پيامبر اكرمص)
ديدگاه مراجع محترم تقليد دراين باره غالباً اختلافي نيست. ولي لازم است هر كس به فتواي مرجع تقليد خود مراجعه وعمل نمايد.
طبق مسأله 1688 الي مسأله 1693 توضيح المسائل حضرت امامره به اين شرح است :
مسأله 1688 ـ در چند صورت فقط قضاي روزه بر انسان واجب است وكفاره واجب نيست، بدين شرح است :
اول : آن كه روزه دار در روزه ماه رمضان عمداً قي كند.قي يعني اينكه(عمداً استفراغ كند).
دوم : آن كه در شب ماه رمضان جنب باشد وبه تفصيلي كه در مسأله 1360 (رساله مورد مذكور) گفته شد تا اذان صبح ازخواب سوم بيدار نشود.
سوم : عملي كه روزه راباطل مي كند به جا نياورد ولي عمداً نيت روزه نكند، يا ريا كند، يا قصد كند كه روزه نباشد.
چهارم : آن كه در ماه رمضان غسل جنابت را فراموش كند وباحال جنابت يك يا چند روز روزه بگيرد.
پنجم : آن كه درماه رمضان بدون اين كه تحقيق كند صبح شده يا نه، كاري كه روزه را باطل مي كند انجام دهد، بعد معلوم شود
صبح بوده،ونيز اگر بعد از تحقيق با اين كه گمان دارد صبح شده، كاري كه روزه را باطل مي كند انجام دهد بعد معلوم شود صبحبوده قضا واجب نيست بلكه اگر بعد از تحقيق شك كند كه صبح شده يا نه وكاري كه روزه را باطل مي كند انجام دهد، بعدمعلوم شود صبح بوده،قضا واجب نيست.
ششم : آن كه كسي بگويد صبح نشده وانسان به گفتة او كاري كه روزه را باطل مي كند انجام دهد، بعد معلوم شود صبح بوده است.
هفتم : آن كه كسي بگويد صبح شده و انسان به گفتةاو يقين نكند، يا خيال كند شوخي مي كند وكاري كه روزه را باطل مي كند انجامدهد، بعد معلوم شود صبح بوده است.
هشتم : آن كه به گفتة كس ديگر كه عادل باشد افطار كند، بعد معلوم شودمغرب نبوده است.
نهم : آن كه درهواي صاف بواسطة تاريكي يقين كند كه مغرب شده وافطار كند بعد معلوم شود مغرب نبوده است، ولي اگر درهواي ابر به گمان اين كه مغرب شده افطار كند، بعد معلوم شود مغرب نبوده، قضا لازم نيست.
دهم : آن كه براي خنك شدن يا بي جهت مضمضه كند يعني آب دردهان بگرداند وبي اختيار فرورود، ولي اگر فراموش كند كه روزه است وآب را فرو دهد،يا براي وضو مضمضه كند وبي اختيار فرو رود، قضا براو واجب نيست.
مسأله 1689 ـ اگر غير آب چيز ديگري را در دهان ببرد وبي اختيار فرورود يا آب داخل بيني كند وبي اختيار فرورود، قضا برا و واجب نيست.
مسأله 1690 ـ مضمضه زياد براي روزه دار مكروه است واگر بعد از مضمضه بخواهد آب دهان را فرو برد، بهتر است سه مرتبه آب دهان را بيرون بريزد.
مسأله 1691 ـ اگر انسان بداند كه به واسطة مضمضه بي اختيار، يا از روي فراموشي آب وارد گلويشمي شود، نبايد مضمضه كند .
مسأله 1692 ـ اگر در ماه رمضان، بعد از تحقيق يقين كند كه صبح نشده وكاري كه روزه را باطل مي كند انجام دهد، بعد معلوم شود صبح بوده قضا لازم نيست.
مسأله 1693 ـ اگر انسان شك كند كه مغرب شده يا نه، نميتواند افطار كند، ولي اگرشك كند كه صبح شده يا نه، پيش از تحقيق هم مي تواند كاري كه روزه را باطل مي كند انجام دهد.
تذكر : برادر گرامي جهت صريح پاسخ دادن به مسائل شرعي، تقاضا مي شود، مرجع تقليد خود را روي برگه سؤالاتي كه به مؤسسه ارائه مي شود ذكر كنيد
(1) ارالانوار،96/255
(2) بحارالانوار،96/372
(3) بحارالانوار،96/251،الحكم الزاهره1/ص153
منابع ديگر :
رسالة توضيح المسائل حضرت امام وتوضيح المسائل مراجع
|
