هرگاه انسان يكى از چيزهائى كه روزه را باطل مى كند، انجام دهد، بر او قضاء واجب مى شود، بدين ترتيب كه پس از سپرى شدن ماه مبارك رمضان بايد به جاى آن روزى كه روزه اش را باطل كرده است يك روز به عنوان قضاء بگيرد، و بيشتر چيزهائى كه روزه را باطل مى كنند موجب كفّاره نيز مى شوند.



كفّاره يكى از سه چيز است:



1 ـ شصت روز پى در پى روزه گرفتن.



2 ـ شصت مسكين را سير كردن.



3 ـ يك بنده مؤمن را آزاد كردن.



و در صورتى كه انسان روزه? ماه رمضان را با چيز حرامى باطل كند، مانند آنكه خداى ناخواسته زنا كند، يا شراب بنوشد، يا لواط نمايد، بر او كفّاره? جمع واجب مى گردد، و كفّاره? جمع عبارت است از هر سه كفّاره اى كه ياد شد: شصت روز پى در پى روزه بگيرد و شصت فقير را سير كند، و يك بنده را آزاد نمايد.



البتّه علاوه بر اينها توبه و حدّ شرعى بر او واجب مى گردد.