به دنبال اشاراتى كه در آيات پيشين در باره وجود نشانه هاى روشن پيامبراسلام در كتب انبيا قبل آمده بود در اينجا اشاره به يك اصل كلى در اين رابطه مى كند و مى فرمايد: ((و (به خاطر بياوريد) هنگامى را كه خداوند پيمان مؤكد ازپيامبران (و پيروان آنها) گرفت كه هرگاه كتاب و دانش به شـمـا دادم سپس پيامبرى به سوى شما آمد كه آنچه را با شما است تصديق مى كند (و نشانه هاى او موافق چيزى است كه با شما است ) حتما به او ايمان بياوريد و او را يارى كنيد)) (واذ اخذاللّه ميثاق النبيين لما آتيتكم من كتاب وحكمة ثم جاكم رسول مصدق لما معكم لتؤمنن به ولتنصرنه ).
در آيـات قـرآن كرارا اشاره به وحدت هدف پيغمبران خدا شده است و اين آيه نمونه زنده اى از آن مى باشد.
سـپس براى تاكيد مى افزايد: خداوند به آنها فرمود: ((آيا اقرار به اين موضوع داريد؟ و پيمان مؤكد مـرا بـر آن گـرفتيد؟ گفتند: آرى , اقرار داريم S( فرمود: بر اين پيمان گواه باشيد و من هم با شما گواهم )) (قال اقررتم واخذتم على ذلكم اصرى قالوا اقررنا قال فاشهدوا وانا معكم من الشاهدين ).
(آيـه 82)ـ در ايـن آيـه قرآن مجيد پيمان شكنان را مورد مذمت و تهديد قرارمى دهد و مى گويد: ((پس هر كس (بعد از اين همه پيمانهاى مؤكد و ميثاقهاى محكم ) سرپيچى كند و روى گرداند (و بـه پـيـامبرى همچون پيامبراسلام كه بشارات ظهورش همراه نشانه هاى او در كتب پيشين آمده ايـمـان نـيـاورد) فـاسـق و خـارج ازاطـاعـت فرمان خداست )) (فمن تولى بعد ذلك فاولئك هم الفاسقون ).
و مـى دانـيم كه خداوند اين گونه فاسقان لجوج و متعصب را هدايت نمى كند ـهمان گونه كه در آيه 80 سوره توبه آمده است ـ و كسى كه مشمول هدايت الهى نشدسرنوشتش دوزخ و عذاب شديد الهى است .
(آيه 83)