در ايـن آيـه كـه مـكمل آيه قبل است , نكته توكل بر خداوند بيان شده است وآن اين كه : قدرت او بـالاتـرين قدرتهاست و ((اگر خداوند شما را يارى كند هيچ كس برشما پيروز نخواهد شد, و اگر دست از يارى شما بردارد كيست كه بعد از او شما رايارى كند)) (ان ينصركم اللّه فلا غالب لكم وان يخذلكم فمن ذا الذى ينصركم من بعده ).
در آيه گذشته روى سخن به پيامبر اكرم (ص ) بود و به او دستور مى داد, اما دراين آيه روى سخن بـه هـمه مؤمنان است و به آنها مى گويد: همانند پيامبر, بايد برذات پاك خدا تكيه كنند, و لذا در پـايـان آيـه مـى خـوانـيـم : ((و مؤمنان تنها بر ذات خداوند, بايد توكل كنند)) (وعلى اللّه فليتوكل المؤمنون ).
(آيه 161)