ايـن آيه در پاسخ جمعى از دانشمندان يهود كه آيات خدا را تحريف مى كردند مى فرمايد: ((گمان مـبـر آنـهـا كـه از اعـمـال (زشت ) خود خوشحالند, ودوست دارند, در برابر كار (نيكى ) كه انجام نـداده انـد, از آنـهـا تـقدير شود گمان مبر كه ايشان از عذاب پروردگار بدورند, و نجات خواهند يـافـت )) بلكه نجات براى كسانى است كه از كار بد خود شرمنده اند (لا تحسبن الذين يفرحون بما اتوا ويحبون ان يحمدوا بما لم يفعلوا فلا تحسبنهم بمفازة من العذاب ).
در پـايـان آيـه مى گويد: نه تنها اين گونه اشخاص از خود راضى و مغرور اهل نجات نيستند, بلكه ((عذاب دردناكى در انتظار آنهاست )) (ولهم عذاب اليم ).
(آيـه 189)ـ در اين آيه كه بشارتى است براى مؤمنان و تهديدى است نسبت به كافران , مى فرمايد: ((و حكومت آسمانها و زمين از آن خداست , و خداوندبر همه چيز قادر است )) (وللّه ملك السموات والا رض واللّه على كل شى قدير).
يعنى , دليلى ندارد كه مؤمنان براى پيشرفت خود از راههاى انحرافى واردشوند, آنها مى توانند در پرتو قدرت خداوند با استفاده از طرق مشروع و صحيح به پيشروى خود ادامه دهند.
(آيه 190)