اين آيه مسلما بعد از قانون تقسيم ارث , نازل شده , زيرا مى گويد: ((هرگاه درمجلس تقسيم ارث , خـويـشاوندان و يتيمان و مستمندان حاضر شدند چيزى از آن به آنها بدهيد)) (واذا حضر القسمة اولوا القربى واليتامى والمساكين فارزقوهم منه ).
كـلمه ((يتامى )) و ((مساكين )) اگرچه بطورمطلق ذكر شده ولى منظور از آن ايتام ونيازمندان فاميل است .
در پـايـان آيـه دستور مى دهد كه ((به اين دسته از محرومان , با زبان خوب و طرزشايسته صحبت كنيد)) (وقولوا لهم قولا معروفا).
(آيه 9).