گفتيم هدف اين سوره در درجه اول ريشه كن ساختن عوامل شرك وبت پرستى است .
در ايـن آيـه و آيـه بعد نيز همين حقيقت تعقيب شده است نخست مى گويد:چرا شما به غير خدا توجه مى كنيد, و براى حل مشكلات و دفع زيان و ضرر وجلب منفعت به معبودهاى ساختگى پناه مى بريد با اين كه ((اگر كمترين زيانى به توبرسد برطرف كننده آن , كسى جز خدا نخواهد بود, و اگـر خـيـر و بـركـت و پـيروزى وسعادتى نصيب تو شود از پرتو قدرت اوست , زيرا او بر همه چيز تواناست )) (وان يمسسك اللّه بضر فلا كاشف له الا هو وان يمسسك بخير فهو على كل شى قدير).
در حـقـيـقـت تـوجه به غير خدا به خاطر اين است كه آنها را سرچشمه خيرات ويا برطرف كننده مصائب و مشكلات مى دانند.
(آيـه 18)ـ در اين آيه براى تكميل بحث فوق مى گويد: ((اوست كه بر تمام بندگان قاهر و مسلط است )) (وهو القاهر فوق عباده ).
اما براى اين كه اين توهم پيش نيايد كه خداوند مانند بعضى از صاحبان قدرت ممكن است كمترين سـؤاسـتفاده اى از قدرت نامحدود خود كند در پايان آيه مى فرمايد: ((و بااين حال او حكيم است و هـمـه كـارش روى حساب , و خبير و آگاه است و كمترين اشتباه و خطا در اعمال قدرت ندارد)) (وهو الحكيم الخبير).
(آيه 19).