در ايـن آيـه و آيه بعد نيز دستورات نظامى و احكام جهاد اسلامى تعقيب مى شود نخست به رسول اكـرم (ص ) دسـتـور مى دهد كه ((اى پيامبر ! مؤمنان را به جنگ (با دشمن ) تشويق كن ))! (يا ايها النبى حرض المؤمنين على القتال ).
آيه فوق اهميت تبليغ و تقويت هر چه بيشتر روحيه سربازان را به عنوان يك دستور اسلامى روشن مى سازد.
و بـه دنبال آن دستور دومى مى دهد و مى گويد: ((اگر از شما بيست نفر سربازبا استقامت باشند بر دويست نفر غلبه خواهند كرد و اگر از شما صد نفر باشند برهزار نفر از كافران غلبه مى كنند)) (ان يكن منكم عشرون صابرون يغلبوا مائتين وان يكن منكم مائة يغلبوا الفا من الذين كفروا).
و بـه ايـن تـرتيب مسلمانان نبايد منتظر اين باشند كه از نظر نفرات جنگى با دشمن دريك سطح مـساوى قرار گيرند بلكه حتى اگر عدد آنها يك دهم نفرات دشمن باشدباز وظيفه جهاد بر آنها فرض است .
سـپـس اشاره به علت اين حكم كرده , مى گويد: ((اين به خاطر آن است كه دشمنان بى ايمان شما جمعيتى هستند كه نمى فهمند)) (بانهم قوم لا يفقهون ).
ايـن تـعـلـيـل در آغـاز عـجـيـب و شگفت آور به نظر مى رسد كه چه ارتباطى ميان ((آگاهى )) و ((پـيـروزى )) يـا ((عدم آگاهى )) و ((شكست وجود دارد ؟ ولى در واقع رابطه ميان اين دو بسيار نزديك و محكم است چه اين كه مؤمنان , راه خود را به خوبى مى شناسند.
ايـن مسير روشن و اين آگاهى , به آنان صبر و استقامت و پايمردى مى بخشداما افراد بى ايمان و يا بت پرستان , درست نمى دانند براى چه مى جنگند؟.
تنها روى يك عادت تقليد كوركورانه و يا تعصب خشك و بى منطق به دنبال اين مكتب افتاده اند و اين تاريكى راه و ناآگاهى از هدف اعصاب آنها را سست مى كند, و توان و استقامتشان را مى گيرد, و از آنها موجودى ضعيف مى سازد.
(آيـه ) امـا بـه دنـبـال دستور سنگين فوق , خداوند آن را چند درجه تخفيف مى دهد و مى گويد: ((هم اكنون خداوند به شما تخفيف داد و دانست در ميان شماافرادى ضعيف و سست هستند)) (الا ن خفف اللّه عنكم وعلم ان فيكم ضعفا).
سـپـس مى گويد: ((در اين حال اگر از شما صد نفر سرباز با استقامت باشند, بردويست نفر غلبه مـى كنند و اگر هزار نفر باشند بر دو هزار نفر به فرمان خدا پيروزمى شوند)) (فان يكن منكم مائة صابرة يغلبوا مائتين وان يكن منكم الف يغلبواالفين باذن اللّه ).
ولى در هر حال فراموش نكنيد كه ((خداوند با صابران است )) (واللّه مع الصابرين ).
يعنى هنگامى كه مسلمانان گرفتار ضعف و سستى شوند و در ميان آنها افرادتازه كار و ناآزموده و سـاخـتـه نـشده , بوده باشند مقياس سنجش همان نسبت دو برابراست , ولى به هنگامى كه افراد ساخته شده و ورزيده و قوى الايمان همانند بسيارى از رزمندگان بدر بوده باشند اين نسبت تا ده برابر ترقى مى كند.
هر يك از اين دو حكم مذكور در دو آيه , مربوط به دو گروه مختلف و درشرايط متفاوت است .