قـسـمـت مـهمى از اين سوره پيرامون باقيمانده مشركان و بت پرستان و قطع رابطه با آنها, و الغا پيمانهايى است كه با مسلمانان داشتند.
قسمت مهم ديگرى از اين سوره از منافقان و سرنوشت آنان سخن مى گويد,و به مسلمانان شديدا هشدار مى دهد و نشانه هاى منافقان را بر مى شمرد.
بخش ديگرى از اين سوره پيرامون اهميت جهاد در راه خدا و اتحاد صفوف است .
بـخـش مـهم ديگرى از اين سوره به عنوان تكميل بحثهاى گذشته از انحراف اهل كتاب (يهود و نصارى ) از حقيقت توحيد, و انحراف دانشمندانشان از وظيفه رهبرى و روشنگرى سخن مى گويد .
و از آنـجـا كـه جـامـعه اسلامى در آن روز نيازهاى مختلفى پيدا كرده بود, كه مى بايست برطرف گـردد, بـه هـمـين مناسبت بحثى از زكات , و پرهيز از تراكم و كنزثروت , و لزوم تحصيل علم , و وجوب تعليم افراد نادان را يادآور مى شود.
عـلاوه بـر مباحث فوق , مباحث ديگرى مانند داستان هجرت پيامبر(ص ),مساله ماههاى حرام كه جـنـگ در آن مـمـنوع است , موضوع گرفتن جزيه از اقليتهاى دينى و امثال آن به تناسب مطرح گرديده است .
اهـميت نكات مختلفى كه در اين سوره به آنا اشاره شده به قدرى زياد است كه از پيامبر نقل شده كـه فرمود: سوره برائت و توحيد با هفتاد هزار صف از صفوف ملائكه بر من نازل گرديد و هركدام اهميت اين دو سوره را توصيه مى كردند!.