يكى از فرمانهاى چهارگانه اى كه على (ع ) در مراسم حج سال نهم هجرت ,به مردم مكه ابلاغ كرد ايـن بـود كـه از سـال آيـنده هيچ يك از مشركان حق ورود به مسجدالحرام و طواف خانه كعبه را نـدارد, اين آيه اشاره به اين موضوع و فلسفه آن كرده , مى گويد: ((اى كسانى كه ايمان آورده ايد ! مـشـركـان آلـوده و ناپاكند, بنابراين نبايد بعدا ز امسال نزديك مسجدالحرام شوند)) (يا ايها الذين آمنوا انما المشركون نجس فلا يقربوا المسجد الحرام بعد عامهم هذا).
سپس در پاسخ افراد كوته بينى كه اظهار مى داشتند اگر پاى مشركان ازمسجدالحرام قطع شود, كسب و كار و تجارت ما از رونق مى افتد, و فقير و بيچاره خواهيم شد, مى گويد: ((و اگر از فقر و احـتـياج مى ترسيد, به زودى خداوند اگربخواهد از فضلش شما را بى نياز مى سازد)) (وان خفتم عيلة فسوف يغنيكم اللّه من فضله ان شا).
هـمان گونه كه به عالى ترين وجهى بى نياز ساخت , و با گسترش اسلام در عصرپيامبر(ص ) سيل زائران خـانـه خدا به سوى مكه به حركت در آمد, و اين موضوع تا به امروز ادامه دارد, و مكه كه در ميان يك مشت كوههاى خشك و سنگلاخهاى بى آب و علف است , به صورت يك شهر بسيار آباد و يك كانون مهم داد و ستد وتجارت درآمده است .
و در پايان آيه اضافه مى كند: ((خداوند دانا و حكيم است )) (ان اللّه عليم حكيم ).
و هر دستورى مى دهد بر طبق حكمت است و از نتائج آينده آن كاملا آگاه و باخبر مى باشد.