سـرانـجـام هنگامى كه آدم و حوا, به نقشه شيطانى ابليس واقف شدند و نتيجه كار خلاف خود را ديـدنـد بـه فكر جبران گذشته افتادند و نخستين گام را اعتراف به ظلم و ستم بر خويشتن , در پـيـشـگـاه خدا قرار دادند و ((گفتند: پروردگارا ! ما برخويشتن ستم كرديم )) (قالا ربنا ظلمنا انفسنا).
((و اگـر مـا را نـيامرزى و رحمت خود را شامل حال ما نكنى , از زيانكاران خواهيم بود)) (وان لم تغفر لنا وترحمنا لنكونن من الخاسرين ).
(آيه ) گرچه توبه خالصانه آدم و همسرش در پيشگاه خدا پذيرفته شدولى به هر حال اثر وضعى آن عـمـل , دامـانـشـان را گـرفـت , و دسـتور خارج شدن ازبهشت از سوى خداوند به آنها داده شد, ((فرمود: فرود آييد در حالى كه شما بايكديگر (انسان و شيطان ) دشمن خواهيد بود)) (قال اهبطوا بعضكم لبعض عدو).
((و زمين تا مدت معينى قرارگاه و وسيله بهره گيرى شما خواهد بود)) (ولكم فى الا رض مستقر ومتاع الى حين ).
(آيـه ) و ((نـيـز به آنها گوشزد كرد, كه هم در زمين زندگى مى كنيد و هم در آن مى ميريد, و از همان براى حساب در روز رستاخيز, برانگيخته خواهيد شد)) (قال فيها تحيون وفيها تموتون ومنها تخرجون ).