پس از اشاره به وضع منافقان داخل و خارج مدينه در آيه قبل در اينجا بااشاره به وضع گروهى از مسلمانان گناهكار كه اقدام به توبه و جبران اعمال سؤخود كردند, مى فرمايد: ((گروه ديگرى از آنها به گناهان خود اعتراف كردند))(وآخرون اعترفوا بذنوبهم ).
((و اعمال صالح و ناصالح را به هم آويختند)) (خلطوا عملا صالحاوآخر سيئا).
سپس اضافه مى كند: ((اميد مى رود كه خداوند توبه آنها را بپذيرد)) و رحمت خويش را به آنان باز گرداند (عسى اللّه ان يتوب عليهم ).
((زيرا خداوند آمرزند و مهربان است )) و داراى رحمتى وسيع و گسترده (ان اللّه غفور رحيم ).