در آيـات گـذشته اشاره اى به ناپايدارى زندگى دنيا شده بود, در اين آيه اين واقعيت ضمن مثال جالبى تشريح شده تا پرده هاى غرور و غفلت را از مقابل ديده هاى غافلان و طغيانگران كنار زند.
((مـثـل زنـدگـى دنيا همانند آبى است كه از آسمان نازل كرده ايم )) (انما مثل الحيوة الدنيا كما انزلناه من السمـا).
اين دانه هاى حياتبخش باران بر سرزمينهاى آماده مى ريزند, ((و به وسيله آن گياهان گوناگونى كه بعضى قابل استفاده براى انسانها, و بعضى براى حيوانات است , مى رويند)) (فاختلط به نبات الا رض مما ياكل الناس والا نعام ).
اين گياهان علاوه بر خاصيتهاى غذايى كه براى موجودات زنده دارند سطح زمين را مى پوشانند و آن را زيـنـت مـى بـخـشند, تا آنجا كه ((زمين بهترين زيبايى خود رادر پرتو آن پيدا كرده و تزيين مى شود)) (حتى اذا اخذت الا رض زخرفها وازينت ).
در ايـن هـنـگـام شـكوفه ها, شاخساران را زينت داده و گلها مى خندند, دانه هاى غذايى و ميوه ها كـم كم خود را نشان مى دهند, و صحنه پرجوشى را از حيات و زندگى به تمام معنى كلمه مجسم مـى كنند, كه دلها را پر از اميد و چشمها را پر از شادى وسرور مى سازند, آن چنان كه ((اهل زمين مـطـمـئن مـى شـونـد, كـه مى توانند از مواهب اين گياهان بهره گيرند)) هم از ميوه ها و هم از دانه هاى حيات بخششان (وظن اهلهاانهم قادرون عليها).
((اما ناگهان فرمان ما فرا مى رسد (سرماى سخت و يا تگرگ شديد و يا طوفان درهم كوبنده اى بر آنـهـا مسلط مى گردد) و آنها را چنان درو مى كنيم كه گويا هرگزنبوده ند)) ! (اتيها امرنا ليلا او نهارا فجعلناها حصيدا كان لم تغن بالا مس ).
در پـايان آيه براى تاكيد بيشتر مى فرمايد: ((اين چنين آيات خود را براى افرادى كه تفكر مى كنند تشريح مى كنيم )) (كذلك نفصل الا يات لقوم يتفكرون ).
(آيـه ) ايـن آيـه بـا يـك جـمـله كوتاه اشاره به نقطه مقابل اين گونه زندگى كرده و مى فرمايد: ((خداوند به دارالسلام , خانه صلح و سلامت و امنيت دعوت مى كند))(واللّه يدعوا الى دارالسلام ).
بـه آنـجا كه نه از اين كشمكشهاى غارتگران دنياى مادى خبرى است , و نه ازمزاحمتهاى احمقانه ثروت اندوزان از خدا بى خبر, و نه جنگ و خونريزى و استعمارو استثمار.
سـپـس اضـافـه مـى كند: ((خدا هر كس را بخواهد (و شايسته و لايق ببيند) به سوى راه مستقيم (همان راهى كه به دارالسلام و مركز امن و امان منتهى مى شود)دعوت مى كند)) (ويهدى من يشا الى صراط مستقيم ).