در برابر اين سؤال خداوند به پيامبرش دستور مى دهد كه از چند راه به آنهاپاسخ گويدS( نخست اين كـه مـى فـرمايد: ((به آنها بگو: (وقت و موعد اين كار در اختيارمن نيست ) من مالك سود و زيانى بـراى خود نيستم (تا چه رسد براى شما) مگرآنچه خدا بخواهد و اراده كند)) (قل لا املك لنفسى ضرا ولا نفعا الا ماشااللّه ).
من تنها پيامبر و فرستاده اويم , تعيين موعد نزول عذاب , تنها به دست اوست .
اين جمله در حقيقت اشاره به توحيد افعالى است كه در اين عالم همه چيزبه خدا باز مى گردد, و هـر كـار از نـاحـيه اوست , اوست كه با حكمتش مؤمنان راپيروزى مى دهد و اوست كه با عدالتش منحرفان را مجازات مى كند.
بـديهى است اين منافات با آن ندارد كه خداوند به ما نيروها و قدرتهايى داده است كه به وسيله آن مالك قسمتى از سود و زيان خويش هستيم و مى توانيم در باره سرنوشت خويش تصميم بگيريم .
سپس قرآن به پاسخ ديگرى پرداخته , مى گويد: ((هر قوم و جمعيتى زمان واجل معينى دارند, به هـنـگـامـى كـه اجـل آنـها فرا رسد نه ساعتى از آن تاخير خواهندكرد و نه ساعتى پيشى خواهند گرفت )) (لكل امة اجل اذا جا اجلهم فلا يستاخرون ساعة ولا يستقدمون ).
در واقـع قـرآن بـه مـشـركان اخطار مى كند كه بى جهت عجله نكنند, به هنگامى كه اجل آنها فرا برسد, لحظه اى اين عذاب تاخير و تقديم نخواهد داشت .
(آيه ) در اين آيه سومين پاسخ را مطرح كرده , مى گويد: ((به آنها بگو: اگرعذاب پروردگار شب هنگام يا در روز به سراغ شما بيايد)) امر غيرممكنى نيست , وآيا شما مى توانيد اين عذاب ناگهانى را از خود دفع كنيد ؟ (قل اريتم ان اتيكم عذابه بياتا او نهارا).
((بـا ايـن حـال مـجـرمـان و گـنـهـكاران در برابر چه چيز عجله مى كنند)) (ماذايستعجل منه المجرمون ).
(آيـه ) و در ايـن آيه چهارمين پاسخ را به آنها چنين مى گويد: ((يا اين كه آنگاه كه واقع شد, به آن ايـمان مى آوريد)) و گمان مى كنيد كه ايمان شما پذيرفته مى شود, اين خيال باطلى است (اثم اذا ما وقع آمنتم به ).
چـرا كـه پـس از نزول عذاب , درهاى توبه به روى شما بسته مى شود و ايمان كمترين اثرى ندارد, بـلكه به شما گفته مى شود: ((حالا ايمان مى آوريد, در حالى كه قبلا (از روى استهزا و انكار) براى عذاب عجله مى كرديد)) ؟ (لا ن وقد كنتم به تستعجلون ).
(آيـه ) ايـن مـجـازات دنـياى آنهاست , ((سپس در روز رستاخيز به كسانى كه ستم كردند, گفته مى شود بچشيد عذاب ابدى را !)) (ثم قيل للذين ظلموا ذوقواعذاب الخلد).
((آيا جز بدانچه انجام داديد كيفر داده مى شويد)) ؟ (هل تجزون الا بما كنتم تكسبون ).
ايـن در واقـع اعـمال خود شماست كه دامانتان را گرفته است , همانهاست كه در برابرتان مجسم شده و شما را براى هميشه آزار مى دهد.