در ايـن آيـه از سـه نـكته اساسى بحث شده است : نخست از آفرينش جهان هستى و مخصوصا آغاز آفرينش كه نشانه قدرت پروردگار و دليل عظمت او است ,مى فرمايد: ((او كسى است كه آسمانها و زمين را در شش روز آفريد)) (وهو الذى خلق السموات والا رض فى ستة ايام ).
مـنظور از ((روز)) دوران است , خواه اين دوران كوتاه باشد و خواه بسيارطولانى و حتى به مقدار ميلياردها سال ـ و چون در ذيل آيه 54 سوره اعراف شرح آن گذشت نيازى به تكرار نيست .
سپس اضافه مى كند: ((و عرش او (خداوند) بر آب قرار داشت )) (وكان عرشه على الما).
در آغـاز آفرينش , جهان هستى به صورت مواد مذاب (يا گازهاى فوق العاده فشرده كه شكل مواد مذاب و مايع را داشت ) بود.
سـپـس در ايـن تـوده آبگونه حركات شديد و انفجارات عظيمى رخ داد, وقسمتهايى از سطح آن پـى درپى به خارج پرتاب شد, اين اتصال و به هم پيوستگى به انفصال و جدايى گراييد, و كواكب و سيارات و منظومه ها يكى بعد از ديگرى تشكيل يافتند.
بنابراين , جهان هستى و پايه تخت قدرت خدا نخست بر اين ماده عظيم آبگونه قرار داشت .
دومـين مطلبى كه در اين آيه به آن اشاره شده هدف آفرينش جهان هستى است , همان هدفى كه قـسمت عمده اش به ((گل سر سبد اين جهان )) يعنى ((انسان ))باز مى گردد, انسانى كه بايد در مـسـير تعليم و تربيت قرار گيرد و راه تكامل را بپويد وهر لحظه به خدا نزديكتر شود, مى فرمايد: ايـن آفـريـنـش بـا عـظـمـت را ((بـه اين خاطرقرار داد كه شما را بيازمايد تا كدامين بهتر عمل مى كنيد)) (ليبلوكم ايكم احسن عملا ).
سومين مطلبى كه در اين آيه به آن اشاره شده مساله ((معاد)) است كه پيوندناگسستنى با مساله آفرينش جهان و هدف خلقت دارد.
لـذا مـى گـويـد: ((اگر به آنها بگويى شما بعد از مرگ برانگيخته مى شويد كافران از روى تعجب مـى گـويـند: (اين باوركردنى نيست , اين حقيقت و واقعيت ندارد,بلكه ) اين تنها يك سحر آشكار است )) (ولئن قلت انكم مبعوثون من بعد الموت ليقولن الذين كفروا ان هذا الا سحر مبين ).