در سـلسله آيات (8 تا 11) گوشه هايى از حالات روانى و نقاط ضعف اخلاقى افراد بى ايمان تشريح شده , همان نقاط ضعفى كه انسان را به راههاى تاريك و فساد مى كشاند.
نـخـسـتـيـن صـفـتى كه براى آنها ذكر مى كند, شوخى كردن با حقايق و مسخره نمودن مسائل سـرنـوشـت ساز است , مى فرمايد: ((و اگر مجازات را تا زمان محدودى از آنهابه تاخير اندازيم (از روى استهزا) مى گويند: چه چيز مانع آن شده است )) ! چه شداين مجازات , كجا رفت اين كيفر ؟ (ولئن اخرنا عنهم العذاب الى امة معدودة ليقولن ما يحبسه ).
اين شيوه همه جاهلان مغرور و بى خبر است , كه هر چه با تمايلات آنهاسازگار نباشد, در نظرشان مسخره است .
امـا قـرآن با صراحت به آنها پاسخ مى گويد: ((آگاه باشيد آن روز كه (عذاب ) به سراغشان آيد, از آنـهـا بـازگـردانـده نخواهد شد)) و هيچ قدرتى مانع آن نخواهد بود(الا يوم ياتيهم ليس مصروفا عنهم ).
((و آنچه را مسخره مى كردند بر آنان نازل مى شود)) و آنها را درهم مى كوبد(وحاق بهم ما كانوا به يستهزؤن ).