بازگشت

لعن و نفرين ابدي بر اين قوم ستمگر


در آخرين قسمت از آيات مربوط به سرگذشت قوم عاد و پيامبرشان هود,به مجازات دردناك اين سـركـشان اشاره كرده , نخست مى گويد: ((و هنگامى كه فرمان ما (داير به مجازاتشان فرا رسيد) هود و كسانى را كه با او ايمان آورده بودند به خاطررحمت و لطف خاصى كه به آنان داشتيم رهايى بخشيد)) (ولما جا امرنا نجيناهودا والذين آمنوا معه برحمة منا).
و بـاز بـراى تـاكـيـد بـيـشـتـر مى فرمايد: ((و ما اين قوم با ايمان را از عذاب شديد وغليظ رهايى بخشيديم )) (ونجيناهم من عذاب غليظ).
(آيه ) در اين آيه گناهان قوم عاد را در سه موضوع خلاصه مى كندS(نخست مى فرمايد: ((و اين قوم عاد بود كه آيات پروردگارشان را انكار كردند)) و بالجاجت , هرگونه دليل و مدرك روشنى را بر صدق دعوت پيامبرشان منكر شدند(وتلك عاد جحدوا بيات ربهم ).
ديـگـر ايـن كه : آنها از نظر عمل نيز ((به عصيان و سركشى در برابر پيامبران برخاستند)) (وعصوا رسله ).
سـومـيـن گـنـاهـشـان ايـن بود كه فرمان خدا را رها كرده ((و از فرمان هر جبارعنيدى پيروى مى كردند)) (واتبعوا امر كل جبار عنيد).
چـه گناهى از اين گناهان بالاتر, ترك ايمان , مخالفت پيامبران و گردن نهادن به فرمان جباران عنيد.
((جـبـار)) بـه كسى مى گويند كه از روى خشم و غضب مى زند و مى كشد و نابودمى كند, و پيرو فـرمان عقل نيست و ((عنيد)) كسى است كه با حق و حقيقت ,فوق العاده مخالف است و هيچ گاه زير بار حق نمى رود.
ايـن دو صفت , صفت بارز طاغوتها و مستكبران هر عصر و زمان است , كه هرگز گوششان بدهكار حـرف حق نيست , و با هر كس مخالف شدند با قساوت وبى رحمى , شكنجه مى كنند و مى كوبند و از ميان مى برند.
(آيـه ) در ايـن آيه كه داستان هود و قوم عاد در آن پايان مى گيرد, نتيجه اعمال زشت و نادرست آنـهـا را چنين بيان مى كند: ((آنها به خاطر اعمالشان در اين دنيا مورد لعن و نفرين واقع شدند, و بعد از مرگشان جز نام بد و تاريخ ننگين از آنهاباقى نماند)) (واتبعوا فى هذه الدنيا لعنة ).
و در روز رسـتـاخـيـز گفته مى شود: ((بدانيد كه قوم عاد پروردگارشان را انكاركردند)) (ويوم القيمة الا ان عادا كفروا ربهم ).
((دور باد عاد, قوم هود از رحمت پروردگار)) (الا بعدا لعاد قوم هود).
با اين كه كلمه ((عاد)) براى معرفى اين گروه كافى است در آيه فوق بعد از ذكرعاد, قوم هود نيز ذكـر شـده اسـت كـه هـم تـاكيد را مى رساند و هم اشاره به اين است كه S( اين گروه همان كسانى هـستند كه پيامبر دلسوزشان هود را آن همه ناراحت ومتهم ساختند, و به همين جهت از رحمت خداوند دورند.