پـس از ذكـر سـرگذشت پيامبران و اقوام پيشين و رمز موفقيت و پيروزى آنها وپس از دلدارى و تـقـويـت اراده پـيامبر از اين طريق در اين آيه , مهمترين دستور را به پيغمبر اكرم (ص ) مى دهد و مى گويد: ((استقامت كن همان گونه كه به تو دستور داده شده است )) (فاستقم كما امرت ).
اسـتـقامت كن در راه تبليغ و ارشاد, استقامت كن در طريق مبارزه و پيكاراستقامت كن در انجام وظائف الهى و پياده كردن تعليمات قرآن .
ولـى ايـن اسـتـقامت نه به خاطر خوشايند اين و آن باشد و نه از روى تظاهر وريا, و نه براى كسب عـنوان قهرمانى ونه براى بدست آوردن مقام و ثروت و كسب موفقيت و قدرت , بلكه تنها به خاطر فرمان خدا و آن گونه كه به تو دستور داده شده است بايد باشد.
امـا ايـن دسـتـور تـنها مربوط به تو نيست , هم تو بايد استقامت كنى ((و همچنين كسانى كه با تو به سوى خدا آمده اند)) بايد استقامت كنند (ومن تاب معك ).
اسـتـقـامـتـى خـالـى از افـراط و تفريط, و زياده و نقصان ((و طغيان نكنيد)) (ولا تطغوا) يعنى , استقامتى كه در آن طغيان وجود نداشته باشد.
((چرا كه خداوند از اعمال شما آگاه است )) (انه بما تعملون بصير).
و هيچ حركت و سكون و سخن و برنامه اى بر او مخفى نمى ماند.